Groeistuipen

Washington, Venezuela, Haïti… Het is ver van ons Leusder bed en we liggen er dan ook niet echt wakker van, maar de recente protesten tegen de overheid zullen u niet ontgaan zijn. Dichter bij huis, maar nog altijd buiten onze slaapkamer, roert de burgerij zich over separatisten (Spanje), populisten (Italië) en veganisten (Oostvaardersplassen). Het is feitelijk de mens eigen om geschaad recht en onvrede te bestrijden met de vuisten gebald en bij voorkeur verenigd op de barricade.

Ik ben boos! Daarbij laat ik de zeurpieten, klimaatspijbelaars en de gele hesjes-protestanten nog buiten beschouwing. Vanwaar die klederdracht, trouwens? Bij een geel hesje dacht ik altijd: 'Opgepast, de vierdaagse-wandelaars komen eraan.' Het had een respectvolle attentiewaarde. Nu zijn het ineens kwaadwilligen die, met alle respect, hun recht eisen.

Haaks op alle protesten staat de missie van mijn vriend Geert. Geert is de goedheid zelve en met nadruk iemand om, gehuld in het bovengenoemde geel, zijn dorpsgenoten braaf in goede banen te leiden en niet de hersens in te slaan. Toch is ook Geert boos, samen met zijn buurvrouw Pascal. De twee wonen met plezier in Tabaksteeg, maar ook in deze relatief nieuwe wijk zijn enkele planologische scheurtjes ontstaan. Noem het groeistuipen.

Ik moet bekennen dat ik als centrumbewoner altijd wat ongemakkelijk wordt van de dichtheid in Tabaksteeg. Het benauwd me. De ruimtelijke ordening dient hier vooral de bakstenen, want de tuintjes zijn klein en de straten smal. Misschien is het de moderne steentijd, want in de jaren 70 kreeg in 'mijn' Groenhouten het groen nog alle ruimte.

Vriend Geert en buuf Pascal zijn niet zo van het benauwde. Zij storen zich meer aan het slechte groenbeheer langs de gevaarlijk diepe sloot voor hun deuren en de vele fietsers op het voetpad dat ernaast ligt. Ook is de gemeente in hun ogen nogal zuinig geweest met het aanleggen van parkeerplaatsen. De buurt spreekt van Amsterdamse taferelen en heeft er – hoe toepasselijk – tabak van.

Geert is, zoals gezegd, niet bepaald het barricadetype. Ook het afzetten van de burgemeester is al helemaal niet zijn doel. Nog niet, tenminste. Nee, Geert houdt van een goed gesprek, recht op de man. En dat kwam er! Na twee telefoontjes mocht Geert op de koffie bij wethouder Van Beurden. Dat kan in Leusden, namelijk!

Samen met buurvrouw Pascal maakte Geert gebruik van het spreekuur, waarbij ze een aandachtige wethouder voor zich troffen, die alle tijd nam. Prachtig, die open dialoog tussen burger en bestuur, maar toen bleef het stil.
Beste wethouder, als u deze week met een grasmaaier en een paar verbodsborden naar Tabaksteeg komt, zorgt mijn vriend Geert voor koffie en buuf Pascal heeft koek. Zij willen actie! Waarvan akte.

Marco Bosmans
bosmans@xmsnet.nl