Afbeelding
Pixabay
Column: Knipoogje

Mistverstand

7 december 2022 om 11:07 Column

Zag ik dat nou goed, afgelopen weekend: Sinterklaas bij Eurofleur? Die durft! 

De goedheiligman waagde zich in het hol van de rendieren en was even nietveiligman. Wat nou als die twee bebaarde mannen het en plein public met elkaar aan de straf krijgen, dacht ik nog? Dat zijn jeugdtrauma’s waarbij zelfs roetveegpieten nog verder verbleken, want terwijl het ‘Sinterklaasje bonne bonne bonne’ amper was uitgezongen, kon het ‘Klingklokje klingelingeling’ alweer ingezet worden. Ja, hier dreigde even een multiculturele decembertwist, maar het liep gelukkig met een sisser af. Sterker nog, ik zag de kindervrienden achter de schermen smoezen over het grote boek, terwijl verlanglijstjes van hand tot hand gingen. Er is dus nog hoop voor Leusdenaren van wie de schoen leeg bleef – dag Sint, welkom Santa!

GROENE VINGERS Toch: grote bewondering voor al die groene vingers die de afgelopen maanden werden uitgestoken naar de jaarlijkse sprookjesattractie op de Ursulineweg. Gelovig of niet, het kerstdroomland heeft iets Eftelingerigs, want ze weten er de sfeer altijd fijn te vangen, de doe-het-zelf-stal met kribbe en strijkers van Nat King Cole incluis.

Een opgetuigde kerstboom, een kussentje van een rendier, een huiskamer met kaarslicht; ze doen soms wonderen

Er zijn trouwens meer sentimenten die opspelen wanneer ik een rondje maak. Zo herinner ik me de grote ogen van onze peuterkinderen nog maar al te goed. Hoe ze blij verdwaalden tussen sneeuwbomen, glitterballen en toverhuisjes. Dat wij thuis vervolgens slechts één boom hadden staan, was steevast een kleine domper. Fascinerend waren ook de bezoekjes uit mijn broedertijd met de bewoners van Lisidunahof en Gastenhuis Leusden. Onbetaalbaar.

DIKKE MISTBANKEN Je zou misschien denken dat Alzheimer dikke mistbanken opwerpt in de hoofden van getroffenen en op die manier hun verleden tijd wist, maar zo zwartwit is het niet. Ook mensen met dementie vinden soms een gelukje of wat weemoed in kleine herinneringen. Een opgetuigde kerstboom, een kussentje van een rendier, een huiskamer met kaarslicht; ze doen soms wonderen. Het maakt dat de bewoners van onze verpleeghuizen op zo’n enorme kerstmarkt misschien weer even ‘thuis’ zijn. Thuis bij vader en moeder, ook al is het maar voor heel even.

Mijn laatste broederdienst bij Gastenhuis Leusden is alweer een paar jaar geleden, maar zaterdag ga ik weer even terug. Gaat u mee? Mijn oud-collega’s én de bewoners hebben namelijk hun eigen kerstmarkt georganiseerd. Er zijn zoete baksels en ze schenken warme wijn, en bij de kraampjes koopt u kerstcadeautjes voor het goede doel, zo liet ik me vertellen. Op hun verlanglijstje staat namelijk een duo-fiets. Hm.. lijkt me ook iets voor Sint en Santa, volgend jaar!

GASTENHUIS Zonder gekheid: ik nodig u van harte uit, zaterdagmiddag (14.00 tot 17.00 uur) bij Gastenhuis Leusden. En laat Nat maar schallen met zijn kerstherinneringen: ‘Chestnuts roasting on an open fire, Jack Frost nipping at your nose…’

Marco Bosmans, bosmans@xmsnet.nl

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie