Column Marco Bosmans: Krimpflatie aanpakken ‘vullen die pot, rol en bos!’

Knipoogje: KOEIENLETTERS

Wat is er niet duidelijk aan de NEE/NEE-sticker op mijn voordeur? Zouden de gretige deurwaardertjes des Halloween een maatje te klein zijn voor deze grote letters? Of zou de hebberigheid tijdens hun trick-or-treat-rondgang ze blind hebben gemaakt? Nou kinderen, dat is dus wat suiker met je doet! Gelukkig had ik voor de slecht geschminkte colporteurs snoeptomaatjes klaarliggen. De schrik in hun ogen bij het zien van de traktatie was voor mij dan weer afgrijselijk vermakelijk. Je kunt je Scrooge-kostuum niet vroeg genoeg uit de kast halen…

Van kleine ettertjes naar kleine lettertjes, want minstens zoveel verbazing en afgrijzen trof ik donderdag tijdens het gemeentelijk beraad over de warmte- en energietransitie. Alleen het begrip is, gezien het aantal letters, al groot genoeg om klein te schrijven. Het bijbehorende dossier vraagt de komende jaren zelfs zoveel letters dat er twee extra kamers in het Huis van Leusden nodig zijn – let op mijn woorden. Collega Daan deed dapper verslag van de openbare bespreking en beschreef de paarse klimaatkrokodil als kroonjuweel en magnum opus. Er waren dan ook raadsleden die het koud én warm kregen bij het optreden van wethouder Kramer. Je reinste transitie, zal ik maar zeggen. Maar de meeste energie zal gestoken moeten worden in het vormen van een gedegen raadsstuk. Er zijn namelijk heel veel kleine lettertjes die maken dat de raadsvergadering van 9 november te vroeg komt. Het goede (klimaat)nieuws is in ieder geval dat bij het volgende raadsoverleg rond dit thema, de verwarming uit kan blijven.

Het bijbehorende dossier vraagt de komende jaren zelfs zoveel letters dat er twee extra kamers in het Huis van Leusden nodig zijn – let op mijn woordenToeval of niet, ik werd de afgelopen week vaker geconfronteerd met kleine lettertjes. Zo zitten er minder kauwgumpjes in mijn pot, minder velletjes op mijn rol en minder tulpen in mijn bos. Goed dat de Consumentenbond deze vorm van krimpflatie gaat aanpakken, want hier stel ik geen prijs op. Sterker nog: vullen die pot, rol en bos! Ook een dorpsdrogist probeerde mij een oor aan te naaien bij de aanbieding van tandpasta. Ik ben geen kniepert, maar ik vind de jacht op de marge altijd een leuke uitdaging. Daarom wilde ik, na het uitpluizen van de reclamefolder, graag vier pastapompjes voor zes euro, zoals beschreven staat. ‘Jammer, meneer.’ Het bleek een foutje in de folder, in het nadeel van de klant. De actie betrof uitsluitend tubes, maar die letters waren zo klein dat niemand ze kon zien. Verdulleme nog aan toe.

En toen ik afgelopen weekend dacht gratis naar Museum CODA te kunnen, werd ik ook daar verrast bij de kassa. Mijn pas van de VriendenLoterij gaf er geen sjoege. Nee, alleen met een MuseumVriendenpas mocht ik gratis naar binnen. Een paar kleine lettertjes maakten het verschil. Troostrijk echter waren de kleine lekkertjes bij de cappuccino in het museumrestaurant. Heerlijke mini-brownie, als treat na de trick.

Marco Bosmans, bosmans@xmsnet.nl