Afbeelding
Archief BDUmedia

Anco Mali gaf Leusder Krant gezag en statuur

11 januari 2019 om 06:37 lokaal

LEUSDEN Journaliste Anco Mali uit Leusden is op eerste kerstdag overleden. Mali leverde tientallen jaren bijdragen aan de BDU-bladen Leusder Krant en De Stad Amersfoort. Tot op hoge leeftijd bleef ze actief voor het nieuwsblad uit de Keistad. Anco Mali werd 92.

Daan Bleuel

Anco Mali behoorde tot een select groepje journalisten en andere schrijvers die de Leusder Krant en nieuwsblad De Stad Amersfoort op poten zette. Ze was vrijwel vanaf het begin bij de Leusder Krant (opgericht in 1969) betrokken, maar kreeg lokaal (en ook ver daarbuiten) pas echt bekendheid via De Stad Amersfoort (sinds 1974). De twee kranten kondigden een langdurige periode van onstuimige groei van het Barneveldse bedrijf aan. Inmiddels telt het portfolio bijna 100 titels.

CORRESPONDENT De Leusder Krant werd in no time de belangrijkste informatiebron voor het in die tijd sterk groeiende Leusden. Omdat er nauwelijks concurrentie was, werd de Leusder Krant (waarvoor de abonnee moest betalen) snel dé lokale informatiebron. Anco Mali werd in die beginperiode ‘correspondent’. Ze maakte vooral interviews met mensen die een bijzonder verhaal te vertellen hadden.

KANSEN De Amersfoortse nieuwsmarkt werd in die dagen sterk gedomineerd door het dagblad De Amersfoortse Courant. Toch zag BDU, en met name hoofdredacteur Bert Vos, kansen om in Amersfoort serieus aan de bak te komen. Voor adverteerders was het ‘huis-aan-huis’argument een verleidelijke. De Stad Amersfoort kwam ook op plekken waar de Amersfoortse Courant niet kwam.

NICHES Om de aandacht van de lezer te trekken zocht de toenmalige hoofdredactie niches die door het dagblad werden genegeerd. Zo werd De Stad Amersfoort in die tijd gevuld met achtergrondverhalen uit de wereld van kunst, cultuur, sport en artikelen over historische onderwerpen. Daarnaast was er volop ruimte voor recensies van boeken, langspeelplaten (!), theatervoorstellingen en exposities en diepte-interviews. De actualiteit werd genegeerd; op dat punt was de Amersfoortse Courant niet te verslaan.

DRIEPOOT Anco Mali (kunst, cultuur, diepte-interviews) vormde met Aat Daale (sport en zomerse fietstochten) Henk Poots (historie) de driepoot onder de ezel die De Stad Amersfoort droeg. Anco schreef veel recensies. ,,Maar soms schreef ze een recensie ook niet’’, weet voormalig redacteur Marnix Kreyns van de Leusder Krant en De Stad Amersfoort zich te herinneren. ,,Dan had ze een tentoonstelling of een voorstelling niet mooi of niet goed gevonden. Er dan over schrijven strookte niet met haar wens om vooral het mooie van kunst en cultuur onder de aandacht te brengen.’’ Kreyns maakt tegenwoordig deel uit van de directie van de BDU.  

HANDGESCHREVEN Ik herinner me zelf dat het illustere drietal begin jaren ‘80 van de vorige eeuw de kopij handgeschreven (in ieder geval Anco en Henk Poots) aanleverde. Dat waren per artikel al vele A4-tjes en omdat ze meerdere bijdragen per week leverden, was dat elke maandag een stevig pak werk voor de eindredactie. Anco genoot daarbij het voorrecht dat een koerier de spullen bij haar aan huis kwam ophalen om ze naar het redactiekantoor in het Leusdense winkelcentrum De Biezenkamp te brengen. Ze beschouwde de redactie ook meer als een secretariaat dat er voor diende te zorgen dat haar verhalen goed in de krant kwamen, dan als een partner om  te sparren over de inhoud.

TRIVIALE DOELEN Maar de kopij van Anco diende ook meer triviale doelen. De werkwijze was destijds dat de kopij per koerier naar de drukkerij werd gebracht, waar de geschreven en getikte kopij moest worden ‘gezet’. Een collega wist zich daarvan te herinneren dat haar stukken -die nog weleens lastig te ontcijferen waren- dienden als examen voor sollicitanten. Gerard Brom (nu ICT): ,,Ik kreeg een stuk van haar en moest dat overtikken. Dat moest secuur en binnen bepaalde tijd. Als je dat lukte, was je geslaagd voor de test en kon je op de zetterij aan het werk.’’

Diezelfde collega kwam later nog regelmatig bij haar thuis om Anco in te wijden in de geheimen van de automatisering, waar ook zij -hevig tegenstribbelend- aan moest geloven. ,,Ik herinner me de gesprekken met haar bij een kopje kamillethee en een koekje. Ze was vooral heel trots op haar kinderen’’, weet Gerard Brom nog.

CONIFEER Anco bleef tot op hoge leeftijd bijdragen leveren aan de krant. Ze werd ouder en dat maakte het bezoeken van haar gesprekspartners steeds moeilijker. Daarom nodigde ze de mensen (inclusief hooggeplaatsten) steeds vaker bij haar thuis uit. Die deden dat overigens graag, want als interviewer had Anco een grote naam. Alleen zag de lezer steeds vaker dezelfde conifeer op de achtergrond van de foto. Die werd in die tijd steevast bij haar in de achtertuin gemaakt.

GERUISLOOS De laatste jaren leverde ze nog slechts hand- en spandiensten voor de redactie. Tot ook dat niet meer paste in een volgende golf van vernieuwing. En daarmee liep de carrière van Anco Mali -die als alleenstaande moeder zelf de kost moest verdienen- geruisloos ten einde. Anco Mali laat echter een enorm oeuvre achter en gaf De Stad Amersfoort mede aanzien en statuur door haar mooie interviews en ter zake  kundige artikelen uit de wereld van kunst en cultuur. Ze legde voor het nageslacht en geschiedkundigen een deel van de Amersfoortse geschiedenis vast en werd daar zelf onderdeel van.

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie