Padentrek

19 juni 2019 om 10:23 Lokaal/Column

Junidagen zijn over het algemeen drukke dagen, zeker voor ouders van schoolgaande kinderen. Er moet heel veel, namelijk. Vorige week de vlag uit voor de geslaagden, morgen een schoolreisje, volgende week naar de informatieavond van de nieuwe school, wat geven we de juf op de laatste dag en wanneer bouwen we het musicalpodium? Rennen, springen, vliegen en zo voort.

Over rennen gesproken: deze week wordt die druk(te) nog eens opgevoerd met de avondvierdaagse! Moet je dus ook nog eens vier avonden een snelle hap in elkaar draaien voor het wandelkroost. Geen minuut te verliezen, want wie niet klaar is voor de start, staat vrijdag met lege handen aan de meet.

Alle drukte ten spijt moet ik zeggen dat dit soort tradities wel belangrijk is voor Leusden. Niet zozeer voor de gemeente, als wel voor de gemeenschap. Samen de hort op, elkaar aanmoedigen, blaren prikken en 382 potjes met vet op de tafel zingen. Ja, na die rel over de bordesscène en het opstappen van het bestuur in 2016, mogen we met z'n allen blij zijn dat de wandelavonden weer leven. Het halve dorp loopt letterlijk weer uit. Is het niet om die fonkelende medaille te verdienen, dan is het wel om vrijdag te zwaaien en pluimen uit te delen aan de volhouders.

Uw wekelijkse stukjesschrijver laat de Leusder paden en lanen met enige schroom rechts liggen sinds zoon (21) en dochter (18) De Groenhorst vaarwel hebben gezegd. Het is het alibi van een mietje, ik weet het. In plaats van zelf de stoute wandelschoenen aan te trekken, zat ik gisteravond comfortabel dit krantenstukje te tikken. Foei, luie columnist!

Ter verdediging, voor wat dat waard is, deel ik wel een andere wandelervaring met u. Ik ben vorige week namelijk op de koffie geweest bij De Bron in de participatiebroedplaats van Leusden, welgeteld 1240 stappen van mijn huis. Net als de avondvierdaagse is dit een prachtige ontmoetingsplaats voor Leusdenaren. Ik keek er mijn ogen uit en liet er de oren van mijn hoofd kletsen. De Bron bruist, namelijk. Zo zorgt Piet voor de klaverjasavond, regelt Joke de eetavonturen, heeft Tonnie haar creaclub en organiseert Jetty wandelingen op donderdag. Het programma is indrukwekkend, de mensen gedreven. Met recht een mooi stukje participatie en bron van inspiratie!

De koffie kreeg ik van Bonnie van Vugt, iemand die ik al eens ontmoet had bij het Leger des Heils. Als coördinator zijn haar ogen en oren goud waard. Juist in dit dorp waar de schijn van hoogmoed de realiteit soms een beetje in de weg zit.

Het is belangrijk om elkaar te zien en te horen, want ook in Leusden hebben huisjes kruisjes. In deze drukke wandelweek steek ik mijn pluim daarom op de hoed van Bonnie en haar vrijwilligers. Omdat ook zij het vuur uit de sloffen lopen.
Komt u ook een keertje op de koffie?

Marco Bosmans, bosmans@xmsnet.nl

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie