Hessen weg

Mijn werk brengt me vaak bij bijzondere mensen. Zo had ik enkele dagen geleden in Utrecht een ontmoeting met Wim Daniëls. Aanleiding: de Brabantse taalkundige brengt in zijn nieuwe boek een ode aan het dorp van weleer. Nou, dan moet je net mij hebben – de nostalgische dromer.

Friso Wiegersma wist het dorpse sentiment ook al eens te vangen in zijn lied over Deurne, dat in 1965 zo beeldend werd vertolkt door Wim Sonneveld. Nog altijd krijg ik kippenvel en kleur ik plaatjes wanneer Het Dorp voorbijkomt. Wim Daniëls ging voor zijn nieuwe boek op zoek naar dat vroegere dorp. Hij schrijft over typische dorpsfiguren als de smid en de kleine kruidenier, maar ook over de zandweg tussen het koren door, het dorpscafé, de dorpspolitiek en andere typische dorpse aangelegenheden. Hij concludeert uiteindelijk dat het dorp niet dood is, maar dat het noodgedwongen is veranderd. Het resultaat is een prachtige biografie van het dorp van weleer en nu.

Had ik Deurne gekend, dan was dit een kolommetje geweest in het Weekblad voor Deurne, maar ik ken Achterveld! Dit is vanuit het perspectief van een 51-jarige Leusdenaar toch min of meer dat dorp van toen. Wanneer ik door oude fotoboeken van Leusden blader of seniore Achtervelders spreek, zie en hoor ik de gelijkenissen. Ook hier loopt zo'n tuinpad… Of zou dat pad, samen met de Hessenweg, op de schop zijn genomen? De schrik sloeg me om het hart, alleen al bij de gedachte.

Het zal u niet zijn ontgaan dat ook Achterveld wordt gemoderniseerd. De slagader van het dorp ligt volledig open en dat beroert niet alleen het sentiment van de herinnering. Hier wordt ook de dorpse economie hard geraakt, zo hoorde ik tussen kabeljauw en varkenshaas in één van mijn favoriete restaurants. 'Reconstructie' klinkt heel mooi, maar het betekent wel een jaar ellende. Tot volgend jaar zomer zien de ondernemers namelijk heel veel wegwerkers, maar amper klanten.

Het is tijd voor actie, besloot ik bij het afrekenen van mijn maal. Achterveld is ook Leusden, namelijk. Laten we de komende maanden omzien naar onze naasten in het prachtige dorp en doneren. Een paar extra euro's om ze de winter door te helpen. Make Achterveld great again.

Met een fooi voor de uitbaters van Nog Eentje zette ik zelf een eerste stapje. En ik kan Henri van Spar, Ellie van Pr8kamer, Peronne van de bloemenwinkel en al die andere ondernemers beloven dat ik terugkom. Sterker, ik zou het liefst een huis afrekenen, zoals ik al eens schreef, maar Hessenweg 311 staat nog steeds niet te koop.

Daarom: volg mij, Leusdenaren! Parkeren is misschien even lastig, maar de hartelijke winkeliers hebben lekkers, moois en nieuws. En ouds, niet te vergeten! Want Van Schoonhoven Infra mag dan reconstrueren, Achterveld blijft dat dorp van de kerk, een kar met paard en een tuinpad.

Marco Bosmans, bosmans@xmsnet.nl.