Santé

18 oktober 2019 om 06:44 Column

We gaan wijnen, wijnen! Ik hoorde het een paar dolle collega's wel eens roepen, maar de herkomst van dit gelag was mij lange tijd vreemd. Sinds maandag niet meer: Beynac in Frankrijk. Daar staat kasteel Marillaux van de Nederlandse familie Meiland-Renkema, beter bekend als Kasteel Meiland, sinds SBS6 er camera's laat snorren voor een real-life-soap. De Meilandjes werden dit jaar gevolgd bij de verbouwing van hun Franse slot tot chambres d'hôtes en groeiden uit tot soapsterren. Toen de serie vorige week bekroond werd met de Gouden TelevizierRing, wilde ik de tv-hit met eigen ogen aanschouwen. 

Wat ik zag: een hysterische kasteelheer Martien, zijn nuchtere ex-vrouw Erica, hun knappe dochter Maxime en de schattige kleindochter Claire in de weer met elkaar en hun omgeving. Eerlijk is eerlijk, de vier zijn voor elkaar gemaakt en met name Martien weet te schitteren voor de camera. Derhalve een prima casting tegen een gedroomd decor, maar wat een belabberd script! Ik weet ook wel dat real life het ware leven betreft, maar wat is er boeiend aan schoonmaken, behangen, koken, boodschappen halen en gasten verzorgen? En klokslag elf een wijntje drinken, niet te vergeten.
Ik gun deze emigranten met alle liefde hun publieksprijs, maar vraag me wel af wat de houdbaarheid is van de Noordwijkse halfgod in Frankrijk. Prima hoor, dat Maxime in Beynac haar tweede kind laat 'doneren', maar wil ik daarvan op de hoogte blijven? Non, mercie.

Er was behalve de gouden ring vorige week nog een ander medianieuwtje dat lang door mijn hoofd bleef spoken: Sjors Fröhlich wordt burgemeester van Vijfheerenlanden. De bekende radio- en tv-presentator verruilt journalistiek voor openbaar bestuur. Sjors en ik waren eens collega's en ook daarom probeerde ik zijn overstap te begrijpen. Het was voor hem enerzijds de politieke interesse en anderzijds de liefde voor de gemeente waar hij woont. Dat laatste herken ik.
Ik ben als journalist en inwoner ook zeer geïnteresseerd in Leusdense zaken, maar de stoel innemen van Gerolf Bouwmeester, nee. Ik mag hem graag, net als zijn voorgangers Vermeulen en De Vet, trouwens. Zo heb ik met haar nog eens een hapje gegeten en mocht ik met hem graag struinen door Den Treek. Open, hartelijke mensen, het is daarom dat ik het met u deel, maar als het gaat om hun burgemeesterschap blijf het bij respect. Aan Gerolf laat ik de korte nachten en dikke dossiers, voor mij liever de wekelijkse krant. Echt, er is geen enkele behoefte om eerste burger te zijn. Liever nummer 26.735.
Of de gemeente moet een vrije residentie willen opnemen in de secundaire arbeidsvoorwaarden. Want als het ambt komt met Kasteel Stoutenburg en een paar doosjes Bourgogne, dan overweeg ik mijn intrek op Chateau Leusden. En elke ochtend om 11.00 uur: 'Wim, Patrick, Erik, we gaan wijnen!'
 
Marco Bosmans
bosmans@xmsnet

 

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie