Gerrit-Jan Weiler en Wichert Eikelenboom: ,,We konden goed met elkaar sparren.''
Gerrit-Jan Weiler en Wichert Eikelenboom: ,,We konden goed met elkaar sparren.'' Marcel Koch

Bestuurders met hart voor onderwijs: 'Het huidige systeem is failliet'

12 december 2019 om 12:11 Onderwijs

LEUSDEN Gerrit-Jan Weiler en Wichert Eikelenboom nemen aan het eind van dit jaar afscheid van Voila. Sinds 2009 bestuurden zij de onderwijsorganisatie met elf Leusdense basisscholen. ,,Het onderwijssysteem is failliet.''

Marcel Koch

Het is halverwege 2015 als Jan Overweg naar de burelen van Voila belt. De toenmalige wethouder geeft aan dat Leusden van zins is om vluchtelingen noodopvang te bieden en of Voila taalonderwijs kan bieden aan de kinderen van deze vluchtelingen. Eikelenboom en Weiler zeggen de wethouder onmiddellijk steun toe. Bijna vijf jaar na dato is de oorspronkelijke en destijds rap opgezette taalschool voor vluchtelingen uitgegroeid tot een taalexpertisecentrum voor leerlingen met een verschillende achtergrond.

BESTAANSRECHT Het tweetal - op de rand van hun pensioen - blikt met graagte terug op de geboorte van het initiatief. ,,Omdat de alertheid en slagvaardigheid waarmee we destijds handelden, kenmerkend is voor onze organisatie'', benadrukt Eikelenboom (65) in het Huis van Leusden, waar Voila kantoor houdt. Weiler (65): ,,Hoewel de noodopvang een jaar later weer werd gesloten, zijn we doorgegaan met de taalschool voor kinderen van statushouders. Ook daar hebben we niet lang over gesoebat, en zie waar we nu staan. Het expertisecentrum heeft zijn bestaansrecht dubbel en dwars bewezen. Best iets om trots op te zijn.'' Eikelenboom denkt bij het woord trots óók aan de vooruitstrevendheid van Voila. ,,We zijn op een aantal vlakken voorloper geweest. Bijvoorbeeld met het oog op Europese aanbestedingen.''

Met meer geld los je de problemen in het onderwijs niet opHun grootste verdienste, stellen beiden, is dat ze van Voila met scholen van protestantschristelijke, katholieke, interconfessionele en openbare signatuur een eenheid hebben gesmeed. Weiler: ,,Er zijn geen filiaaltjes ontstaan. Gezamenlijk hebben we altijd naar oplossingen gezocht en een sfeer gecreëerd waarin ook ruimte is voor kwetsbaarheid.'' Ook de goede relatie met de gemeente wordt benadrukt. Eikelenboom: ,,Dat we samen onder één dak zitten, werkt voordelig. Je weet elkaar snel te vinden, in het belang van wederzijdse belangen voor basisschoolkinderen.''

Zouden de oud-docenten vandaag de dag nog voor de klas kunnen staan? Het antwoord van Eikelenboom volgt zonder bedenktijd. Nee, zegt hij resoluut. ,,Tegenwoordig heb je met zoveel verschillende niveaus in de klas te maken. Het is een pittig bestaan.'' Weiler neemt een aanloopje om uiteindelijk tot dezelfde conclusie te komen. ,,We zijn het ontgroeid.''

KARAKTERS Meer dan tien jaar stonden ze zij aan zij. Twee bevlogen directeuren met twee verschillende karakters. Primair reageren (Eikelenboom) versus secundair reageren (Weiler); stichting Voila voer er wel bij. In alle bescheidenheid: ,,De organisatie staat er in alle opzichten prima voor.'' Toch erkennen de bestuurders dat niet alle doelen onder hun democratische bewind zijn gehaald. Zoals het inhoud geven aan passend onderwijs bijvoorbeeld. Weiler: ,,Dat hebben we nog niet onder de knie.'' Maar het huidige onderwijssysteem is failliet, weet Weiler, weet Eikelenboom. ,,Er zal een taskforce moeten worden gevormd waarin betrokken partijen eens goed de pijnpunten bespreken. Met meer geld los je de problemen in het onderwijs niet op.''

Van smachten naar het einde is geen sprake. ,,Ik neem wel met weemoed afscheid'', aldus Weiler. ,,Ik heb het altijd met veel passie gedaan. Zal de fijne samenwerking met de medewerkers missen.'' Eikelenboom verwoordt zijn gevoel als volgt: ,,Ik vind het apart dat ik straks na veertig jaar mijn werkzame leven afsluit. Maar het is ook goed om los te laten. Het is intensief geweest.''

Marcel Koch
Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie