Lentesnert

Stoot ik onze dorpsgenoten Heinze Bakker, John Bernard en Carl Verheijen tegen de borst, wanneer ik in de kantlijn een ode breng aan de vroege lente? Ik vrees het, want de allerbeste schaatscommentator, altijd-mooi-weerman en olympisch wintermissionaris zijn altijd dol geweest op de seizoenen en hadden vandaag veel liever op krakend ijs in het Jan Banninkpark gestaan. Feitelijk hebben ze gelijk, want de kalender schrijft: hartje winter. En uw columnist: hallo lente!

De kleumer in mij heeft niet zoveel op met winterweer en gedijt prima op de klimaatverandering. Nee, ik ben niet blind voor het grote wereldprobleem, maar dat valt in de 450 woorden die ik wekelijks tot mijn beschikking heb, niet te duiden en niet op te lossen. Vandaar dat ik, ietwat immoreel, één oog sluit voor het grote geheel en de ander werp op persoonlijke (on)deugden en genoegens, zoals de winter die maar niet wil komen.
Ik hoor het aan de vogels in onze tuin, merk het aan de bedrijvigheid om me heen – er worden weer heipalen geslagen in Leusden – en zie het aan de bomen wanneer ik door Rozendaal wandel. Knoppen staan op barsten en bolletjes pieken boven de aarde. Die wandeling langs de Eurowoningen maakte ik trouwens vorige week bij 12,3 graden! Jas los, kop in de zon.

Rozendaal viert dit jaar het 50-jarig bestaan en ook dat zorgt al een beetje voor lentekriebels in de wijk, merkte ik. De 'Europeanen' klitten samen en wagen zich aan een heus voorjaarsberaad, want er zal de komende maanden feest gevierd worden.

Voor wie het niet (meer) weet: met Rozendaal schreef Leusden in de jaren zeventig geschiedenis. De geschakelde architectuur, het groene kader en het bindende wijkkarakter waren best revolutionair. Architect Henk Klunder van de Eurowoningen was zijn guldentijd ver vooruit, zult u denken, maar de naam had niets te maken met de munt die nog bedacht moest worden. Nee, de pleinen werden op alfabetische volgorde vernoemd naar Europese landstreken, dus van de Ardennen tot… Helaas, aan de Z kwamen ze niet toe. De H van Henegouwen was onverhoopt de laatste in rij, plein twaalf. Waar die streek ligt, moest ik eerlijk gezegd even opzoeken. Oeps.

De halve eeuw Rozendaal zal dit jaar niet onvermeld blijven in deze krant. Te hopen valt dat alle pleinen zich in de feestvreugde verenigen en dat Bretagne, om maar een willekeurig voorbeeld te noemen, zich niet laat verleiden tot een Brexit.

Ik hoorde overigens dat in mei het wijkzwembad weer open gaat, maar die winterstop zal in de komende 50 jaar niet meer nodig zijn, vrees ik. Hoezo winter? IJsliefhebbers zullen zich voortaan moeten behelpen met stracciatella in een koekbeker. Sorry, Heinze, John en Carl. Mag ik jullie als wintertroost misschien nog wel wat koek en zopie aanbieden? Mevrouw Bosmans maakt de allerlekkerste snert.

Marco Bosmans, bosmans@xmsnet.nl.