Afbeelding
Aline Ponce/Pixabay
Column

Horecahelden

27 mei 2020 om 11:00 Column Knipoogje

Bent u al naar de kapper geweest en bij de openlucht-gym? Dan wordt het tijd om ook weer uit eten te gaan.

Het was ook voor de horeca op z’n zachtst gezegd een beetje behelpen, de afgelopen maanden. Voor Anna met haar keukentje, Jeroen met zijn paviljoen, Job met zijn koffiekamer en al die andere tafeldekkers in Leusden. Maar wat ruik ik daar in de keuken?
Ik zag het met eigen ogen: er wordt hier en daar van alles voorgekookt. De nieuwe menukaart moet worden geproefd, want het is nog maar een paar nachtjes slapen en dan kunnen we weer veel avondjes eten. Niet alleen de kokers, bakkers en obers hebben er zin in, de gasten ook! Ja, ik zou zelfs bijna zeggen dat ik honger heb, maar dat schijnt ongepast. Trek heb ik. Lekkere trek in Leusden.

Eigenlijk heb ik altijd trek. Niet dat ik een veelvraat ben, hoor. Het is meer dat smaken mij altijd intrigeren. Hoewel ik nog steeds met liefde aan tafel schuif bij mijn moeder voor een onvervalste Hollandse prak of een vrijdagse spaghetti met gehaktsaus, is er na mijn (op)voeding een fascinatie ontstaan voor de professionele kokerij. Vriend Peter was de aanstichter. Peter had restaurant Tollius in Amersfoort en zag in mijn nieuwsgierigheid een uitdaging. Wekelijks stonden we rond de kachel in zijn keuken voor een mini-college. Ik zag, ik hoorde en ik proefde.

Na Peter kwamen ook Aris, Ruud, Petri, Jon, Jan Dirk en Hubrecht op mijn smaak-pad, elk met zijn eigen culinaire passie. Zij leerden mij met veel enthousiasme proeven en ontdekken, met als gevolg dat ik nu zo’n beetje verslaafd ben aan de horeca. Ook professioneel trouwens, want ik mag voor andere kranten regelmatig een proefwerk maken. Met recht een heerlijke bijbaan!

De alleseter die ik ben, krijgt het thuis af en toe te verduren. Zo blieft mevrouw Bosmans, die overigens superlekker kan koken, vis noch vis. Maar dan ook helemaal niet. Bosmans junior heeft liever geen vitaminen op zijn bord, terwijl dochterlief – de minst moeilijke van het stel – wat gevoelig is voor lammetjes en kalfjes. Alleen Jochie, de jongste aanwinst, steekt net als zijn baas alles in zijn mond, maar dat is nou net weer niet de bedoeling. Het ‘bah-vies-foei’ klinkt dan ook steevast bij ieder rondje met het hondje.

Baasje heeft trek, zoals gezegd. Hopelijk u ook, want met bijna dertig restaurants voor ruim 30.000 inwoners valt er volop te smullen. Of u nou naar Anna, Jeroen of Job gaat, het smakenpalet in Leusden is breed. En laten we dan vóór de carpaccio of de tomatensoep eerst even het glas heffen op de kokers en bakkers, de tafeldekkers en afwassers, want zij zullen met maximaal dertig gasten flink moeten bikkelen om weer vet op de botten te krijgen. Misschien daarom maar even geen spareribs bestellen…
Hoe dan ook, laat Leusden u straks lekker smaken!

Marco Bosmans, bosmans@xmsnet.nl.

Sandra van den Bovenkamp
Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie