Afbeelding
pixabay
Column

Pestbuur

26 augustus 2020 om 14:09 Column Knipoogje

Noord en Zuid zitten inmiddels weer in de banken en vanaf maandag moeten ook de ‘middelste’ scholieren weer aan de bak. De vakantie is voorbij; succes jongens!

Vakantie is voor mij een relatief begrip. Ik verkeer in de luxe omstandigheid dat werken en niet werken min of meer dezelfde emotie oproepen. Mijn werk is mij lief en allesbehalve een plicht, vandaar. Wat is er fijner dan iedere week een paar woordjes columneren over mijn favoriete dorp in uw favoriete krant? Of lekkerder dan te verhalen over reizen en eten, zoals ik doe voor andere media? Leg dat heerlijke werk maar eens neer.

Daarnaast dien ik al dertig jaar de publieke omroep. Vakanties of niet, ook dat gaat gewoon door. Er is immers altijd nieuws, dus van een Hilversumse zomerslaap willen wij in het Mediacentrum in Utrecht niet weten.

Hilversum is overigens net ontwaakt, want Eva talkt, Voice-stoelen draaien en rechters rijden er weer lustig op los. Er valt tenslotte altijd genoeg te bespreken, muziek te maken en vrede te stichten. Die rijdende rechters, Reid en Visser, weten mij gek genoeg altijd weer te boeien of te verbazen. Ik zet de televisie er niet voor aan, maar zodra de afstandsbediening hun programma’s heeft getroffen, blijf ik hangen.

Bizar, hoe mensen zich tot in extremo kunnen opwinden over het geluid, die boom of dat hek van hun buren. Scheldpartijen, bedreigingen, ja, zelfs rattengif komen er aan te pas. Ik begrijp ook wel dat slikken en negeren niet altijd goed is voor de gezondheid, maar zeg nou eerlijk, boze buur: waar is het nou eigenlijk allemaal om te doen?

Een jaar geleden overleed één van mijn liefste vrienden, Joop. Echt waar, een burenruzie werd hem fataal. De overheid en de hulpdiensten hadden de situatie onderschat en het kalf was nog niet verdronken of de put werd gedolven, tot frustratie van de achterblijvers. Ik denk nog regelmatig aan Joop. Ook deze week, toen ik hoorde dat de stichting Buurtbemiddeling Leusden op zoek is naar bemiddelaars. Ja, ook in een keurige gemeente als deze, met ‘slechts’ 30.000 inwoners, blijkt een goede buur geen vanzelfsprekendheid.

‘Wat vraagt u van een buurtbemiddelaar,’ vroeg ik vrijblijvend. ‘Een paar goede oren,’ was het antwoord. Acht Leusdenaren zijn inmiddels gekwalificeerd voor deze vrijwillige, maar o zo belangrijke taak. Zij horen, zien én zwijgen, aangezien onpartijdigheid en privacy serieuze thema’s zijn. Derhalve respect voor deze dienders, maar mij niet gezien. Multimedia oké, maar intermediair, nee.

Op de drempel van het nieuwe schooljaar is het misschien goed om eens stil te staan bij jullie vaardigheden, jongelui. De wereld heeft immers behoefte aan goede oren en vredestichters. Of schuilt in jou misschien de beste columnist? In dat geval neem ik volgend jaar zomer toch maar eens zes weken vrij.

Marco Bosmans, bosmans@xmsnet.nl.

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie