Trotsheid

Dochterlief heeft het verstand van mama. En dat is maar goed ook. Papa -uw wekelijkse stukjesschrijver- nam in zijn schooltijd immers genoegen met zesjes en kwam jaarlijks nipt met de hakken over de sloot. En in 1985 net niet. Nee, niet bepaald verstandig.

Zoals mevrouw Bosmans in haar jeugd menig griffeltje vergaarde, zo behaalde het nageslacht nu haar propedeuse, waardoor we vorige week gedrieën zowaar plechtig tegenover een trotse decaan kwamen te zitten. Twee jaar geleden overwoog de ‘kleine meid’ nog de journalistieke voetsporen van pa, maar Toegepaste Psychologie past haar beter. Past haar goed zelfs, want met haar punten en hoge cijfers is ze cum laude door naar jaar twee!

Dat moest gevierd worden en dus maakte ik even een rondje Hamershof. Hm.. een cadeautje voor een slimme psychologiestudent, waar haal je dat? Meindert Roffel had wat dat betreft altijd een zoet antwoord paraat. Toen dochterlief mocht afzwemmen, op school moest trakteren, de avondvierdaagse had uitgelopen… Ja, wie goed is, krijgt lekkers.

Maar nu de jongste des huizes ook de slimste begint te worden, bleef de oudste des huizes – die stukjesschrijver, ja – een beetje dommig voor de snoepwinkel hangen. Ik twijfelde, want dit leek me niet het moment voor een snoepje. Propedeuse is serious business en bovendien: met haar verstand heeft ook haar smaak zich ontwikkeld. Misschien zijn dat wel de genen van papa, want in tegenstelling tot de overige gezinsleden smullen zij en ik zo nu en dan van haring, kreeft, slakken, garnalen, zuiglam en zelfs kikkerbillen. Zo vader, zo dochter. Het maakt me extra trots.

Daarom (sorry, Meindert) besloot ik voor deze gelegenheid ander lekkers te halen op de Komenij. Haar favoriete pestosalade van de slager, haar lievelingskaas bij Fred, gembershots bij de Goudreinet, koek van de bakker en, vooruit, een kleine verfrissing bij hare luchtigheid Robbemond. Trouwens, is er iemand die weet waarom de Hof-poelier in dit straatje grote chips-zakken etaleert en waarom je bij de groenteboer uitkijkt op een vitaminewinkel? Voor mijn gevoel nogal een contradictie, maar dat terzijde.
Kaartje erbij, strikje erom en onze psycholoog in spe werd een avondje bejubeld.

En Meindert? Ach, afgelopen zaterdag heb ik het goed gemaakt door bij hem een zakje te vullen met de lievelingsschepsels van mijn vrouw: herenflikken (chocolade met spikkels). Ze verdient het, want achter die slimme dochter staat zoals gezegd een slimme moeder. Sterker nog, die moeder zou dertig jaar geleden precies dezelfde studie hebben gekozen! Helaas zette de scheiding van haar ouders indertijd een streep door de studentenrekening. Maar ze zou het absoluut ge(heren)flikt hebben, 100% zeker. Voor nu neemt ma genoegen met 200% trots en 60% cacaogehalte. Net als uw stukjesschrijver.

Marco Bosmans, bosmans@xmsnet.nl