Noodlijders

Ja, er is de afgelopen maanden al veel (te veel) over gezegd en geschreven. U kunt het c-woord waarschijnlijk niet meer horen of zien. En tóch duikt dat virus vandaag ineens weer op in de kantlijn van pagina drie van uw favoriete krant. Sorry.

Of toch niet. Het is aan u om nu direct door te bladeren naar pagina 4 of diep te zuchten en mijn pennenstreken tot u te nemen. In alle eerlijkheid, veel liever had ik hier weer iets gekrabbeld over een omgewaaide vuilniszak in Alandsbeek, bijzondere paddenstoelen in Munnikhove of vrolijke hangjongeren in ‘t Ruigeveld, maar corona vraagt uw en mijn aandacht.

Het is inmiddels 236 dagen geleden dat de eerste besmetting in Nederland werd vastgesteld en sindsdien beheerst COVID-19 alle voorpagina’s. En pagina drie, op corona-dag 236. We kunnen niet anders dan waakzaam zijn en verantwoordelijkheid dragen. Niet voor de hele wereld, maar in ons eigen kleine dorp en in onze eigen kleine netwerk. De recente uitbraak in Lisidunahof was spijtig genoeg een keiharde les. Het zijn immers de meest kwetsbaren in de samenleving die door de levensgevaarlijke aerosolen worden bedreigd. Ineens is de zorg weer onze grootste zorg en moeten we afstand houden zonder de kwetsbaren los te laten.

Ondertussen wordt ook de horeca weer op de proef gesteld. Letterlijk. Maakte ik vorige week om deze tijd nog gebruik van het laatste rondje (crème brûlée van witte chocolade met rozenbottel-ijs), diezelfde avond ging de horeca op slot. Het verdriet me, maar dat heeft geen zin. ‘Het is net als bij de kapper,’ zo vertelde de bezochte restaurateur metaforisch: ‘Je moet stilzitten als je wordt geknipt’. Maar ja, hoeveel kale horeca-eigenaren hebben we straks nog over?

Leusden mag misschien een riante oppervlakte meten, de horecadichtheid is relatief. Tientallen bedrijven in onze ‘kleine’ gemeente hebben een week geleden hun deuren gesloten en het zal mij benieuwen waar we straks nog kunnen borrelen of tafelen. Amici, Nog Eentje, De Gezelligheid; wie trotseert de crisis?

Allemaal, hoop ik, want Leusden heeft een bewonderenswaardig smakenpalet - ik schreef het eerder. Ik ben dan ook blij met initiatieven als steunhorecaleusden.nl, die in de bres springen voor de smakelijke noodlijders. En het doet me goed dat er, ondanks deze crisistijden, meer smaakmakers hun ijzers warmen voor de toekomst. Zo bereidt Silver River (Hamersveldseweg) zich voor op een Japanse heropening en krijgen het oude postkantoor (Kastanjelaan) en bankgebouw (Kooikersgracht) een veelbelovend (en smakelijk) tweede leven in respectievelijk Four Seasons en De Munt.

Dus voor nu: blijf gezond, tanden op elkaar en mondkapje op, tenzij u lokale kost laat bezorgen! Ondertussen ga ik op zoek naar vuilniszakken, paddenstoelen en hangjongeren. Bladert u gerust door.

Marco Bosmans, bosmans@xmsnet.nl