Idylle
11 november 2020 om 11:00 Column KnipoogjeDVT. De afkorting duikt sinds enkele jaren regelmatig op in ambtelijke stukken. In het Huis van Leusden kennen ze ongetwijfeld de onverkorte betekenis, maar ik niet. Tot ik onlangs een bouwbord aantrof met dezelfde letters.
DVT was tot voor kort het AZC van het COA. En daarvoor de SBBO, weet u nog? Bij SBBO werd je via de BBL, de BPV of de BOL naar een baan in bijvoorbeeld de ICT begeleid. Ach, u kunt de beroepsopleidingen gerust vergeten, want de school is OVT. Verleden Tijd, inderdaad. De scholieren vervolgen hun loopbaan elders en de vluchtelingen, ehh.. Zij vonden hopelijk elders onderdak.
De ‘blokkendoos’ van Leusden heeft in ieder geval plaatsgemaakt voor moderne appartementen, brede tweekappers en ruime vrijstaande woningen, die nu bijna allemaal zijn opgeleverd. Heilijgers heeft gekozen voor een statige architectuur en een mooi steentje, zag uw nieuwsgierige krantenschrijver op zijn route.
DVT was tot voor kort het AZC van het COA. En daarvoor de SBBO, weet u nog? Bij SBBO werd je via de BBL, de BPV of de BOL naar een baan in bijvoorbeeld de ICT begeleid
Ik ben even blijven staan voor één van de herenhuizen. Een plaatje. Mevrouw Bosmans zou er zonder twijfel een passend moodboard voor hebben gevonden, om over het woonshoppen nog maar te zwijgen. Maar helaas, zij en ik zijn te laat. De woningen in De Verborgen Tuinen gingen als warme broodjes. Aha! DVT staat voor De Verborgen Tuinen, een nieuwe buurt, ingeklemd tussen De Hamershof en Munnikhove.
Nu bouwhekken worden verwijderd en sleutels worden overgedragen, zie je in de woningen de klassieke taferelen: slonzige klussers in de weer met kwasten, tegels en behangrollen. En overal ook die plastic tuinstoelen en uitklaptafels in de huiskamer. Hier wordt geklust. Of gepauzeerd.
De tuinen in de nieuwe buurt zijn met recht nog een beetje verborgen. Zaaien en planten zijn van later zorg, maar het fascineert me. Immers, toen ik in 1974 in Leusden kwam wonen, was een tuin amper te verbergen, zo groot. Daar is de afgelopen decennia danig op bezuinigd, met Tabaksteeg als hutjemutje-summum. Zelfs in De Verborgen Tuinen lijkt het groen, op basis van kadastrale erfgrenzen, onderdanig aan rood. Raar, want hier werden kopers gelokt met ‘idyllische uitzichten over een natuurrijke omgeving’ en ‘een oase van gezamenlijk groen’, maar hoe werkelijk zal dat worden? Zo is De Hamershof ook niet het beloofde ‘stadscentrum’, nieuwe Leusdenaren!
Twee (oudere) straten verderop woont een Italiaan. Tenminste, er wappert groen-wit-rood. Italianen hebben geen tuin nodig. Nee, zij nestelen zich op de stoep voor hun huis en omringen zich doorgaans met liefde en lekkers. Ook hier. Noem het een geborgen tuin, waar de pasta prima smaakt bij het uitzicht op de klussende, nieuwe buren.
Ach, misschien ben ik te cynisch en houdt de projectontwikkelaar de veelbelovende tuinen nu nog even verborgen. Prima. Dan geniet ik ondertussen van de idyllische SSB, op loopafstand van DVT.
Marco Bosmans, bosmans@xmsnet.nl
