Voor de tweede keer een avondklok: ‘Ik weet nog goed dat ik niet naar buiten mocht’

LEUSDEN Corri Verduin-Munnik, oud-wethouder van Leusden, maakte al eens een avondklok mee. Zij was acht jaar oud toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak en de Duitsers ‘spertijd’ invoerden. 

Het moet gezegd worden: een avondklok in oorlogstijd is niet één op één te vergelijken met een avondklok in coronatijd. Voor Corrie Verduin-Munnik is het idee achter de beperkende maatregel wel heel herkenbaar. ,,Ik weet nog goed dat ik ‘s avonds niet naar een vriendinnetje mocht. Als er een feestje werd gegeven, en die werden in die tijd ook zeker gegeven, bleven mensen vaak slapen. Ook als ze gewoon op bezoek kwamen. Je past je aan aan de maatregelen”, vertelt ze. 

Soms ging je stiekem, in de hoop geen soldaten tegen te komen

In oorlogstijd hield Verduin een dagboek bij, die beschrijvingen zijn afgelopen jaar verwerkt in een bundel met verhalen van in totaal veertien kinderen. Het boek kreeg de titel ‘Oorlog in inkt’ mee. Verduin: ,,Het was een angstige tijd waarin je in het donker niet meer op straat mocht zijn. Maar als je dat wilde, deed je het toch stiekem in de hoop geen politie of soldaten tegen te komen.” Zelf weet Verduin ook een paar keer het huis uit te sluipen in het donker. ,,Er was niet constant politie op straat, dus dat deed je wel eens stiekem. Het was de kunst om dicht tegen de huizen aan lopen. Ik ging ook een keer achter de laadbak van een vrachtwagen hangen. Best gevaarlijk als je tien bent. Toen ben ik opgepakt door de politie en moest mijn vader me komen halen op het bureau.”

ONDERDUIKERS De tijd die Verduin destijds in de cel doorbracht, heeft voor een aantal onderduikers nog iets opgeleverd. ,,Ik zat met drie mensen uit het verzet in de cel. Hun ouders wisten nog niet dat ze opgepakt waren. Als je in die tijd vanuit de ondergrondse opgepakt werd, betekende dat niet veel goeds. Zij hebben me toen briefjes meegegeven voor hun ouders. Die heb ik in mijn kniekousen gestopt en bij de ouders gebracht zodra ik vrij kwam.”

Gelukkig is er geen oorlog meer geweest

BEVRIJDING Ook de bevrijding en het opheffen van de avondklok kan Verduin zich nog goed herinneren. ,,Iedere avond feest,” zegt ze lachend. ,,Veel muziek, dansen. Er was altijd wel ergens feest in de straat. Iedereen mocht weer de straat op, ook de mensen die ondergedoken zaten.” 

Voor corona is de oud-wethouder niet zo bang, evenals voor de haar zo herkenbare avondklok. ,,Ik kijk dan televisie,” vertelt ze. ,,Dat hadden we vroeger niet. En op dat tijdstip ga ik toch niet zo vaak naar buiten.” Dat ze ooit in haar leven nog een avondklok zou meemaken, had ze niet verwacht. ,,Nee, je verwacht niet dat er nog oorlog komt. Gelukkig is er geen oorlog meer geweest in Nederland.”

Door Charella Hulsbosch