‘Meidoorn bijna slachtoffer van doorgeschoten kapdrift’

Op 14 april verscheen het artikel ‘Gemeente gaat 300 zieke bomen kappen‘. Wat schetst onze verbazing; toen 15 april op onze meidoorn in de zijtuin een oranje stip bleek aangebracht! Die zijtuin betreft een strook voormalige gemeentegrond die in 2018 door ons is aangekocht. 

Dat dit feit ondanks de kadastrale inschrijving van deze grondoverdracht niet echt doordrong bleek uit het volgende. Voorjaar 2020 hoorden wij het geronk van een motorzaag naast onze zijtuin. We snelden nog net op tijd naar buiten om poolshoogte te nemen. Het personeel van Sight Landscaping had opdracht van de gemeente om 80 procent van het groen te verwijderen. We hadden contact met de gemeente en de administratie van Sight landscaping om ervan verzekerd te worden dat alles nu goed gearchiveerd was. Dit ging niet meer gebeuren, werd ons plechtig beloofd. Klaarblijkelijk niet gelukt want onze meidoorn is verklaard tot ‘boom in zeer slechte conditie die een gevaar vormt voor de veiligheid van de directe leefomgeving’. Deze boom? Laat me niet lachen, dit boompje ziek en gevaarlijk?

Oké, het is misschien niet meer moeders mooiste, maar wel karakteristiek en een thuis voor vogels, kevertjes en wat al niet in bomen huist. Ook wij mensen worden er niet knapper op met ouder worden, die ruimen we toch ook niet? Ook onze zijtuin is in de ogen van veel mensen niet moeders mooiste, we laten dat strookje zoveel mogelijk met rust om een schuilplek te kunnen bieden aan dieren. Buiten dat het kappen van een privéboom sowieso niet mag zonder overleg met de eigenaren, is het zorgelijk hoe allerlei instanties van gemeenten tot provincies en allerlei land(goed)eigenaren ten prooi zijn gevallen aan doorgeschoten kapdrift. Natuurlijk moeten onveilige bomen weg, maar en passant worden er veel meer bomen weggehaald. Dat valt mijn man en mij al jaren op. Kunnen wij mensheid eens een paar vierkante meters met rust laten, alsjeblieft?

Vriendelijke groet,
Lucia Ruijmschoot, Rietspinner Leusden.