Afbeelding
Peter Sneep
Column

Voedsel ruilen

18 november 2021 om 11:14 Column Columns Peter Sneep

Ik schaam me. Een paar weken geleden hebben we onze keuken en de voorraadkasten uitgemest. We kwamen veel etenswaren tegen die we helaas moesten weggooien, omdat ze ver over de datum waren. Afval scheiden heeft bij ons prioriteit, dus heb ik een uur lang saus uit flessen staan knijpen, toastjes uit de plastic verpakkingen gehaald, blikken open geklikt en potten omgekeerd boven onze gft-container.

In mijn hart beloofde ik mezelf beterschap. Dit zou nooit meer gebeuren. Maar het is sindsdien al weer een paar keer fout gegaan. Ik had snoep gekocht van het verkeerde merk en de overige gezinsleden in huize Sneep willen dat per se niet eten. Ze vinden snoepkrijtjes van Albert Heijn-eigen merk vies en smerig. Die moeten van Venco zijn. Weggeven dan? Maar aan wie? Weggooien vind ik moeilijk.

‘Neem mee wat je kan gebruiken. Zet neer wat je zelf niet meer gebruikt. Alleen voedsel neerzetten dat nog houdbaar is.’ Het is een loffelijk initiatie

Er is een oplossing. Op weg naar de Hamershof liep ik afgelopen donderdag langs een kastje. Ik had het nooit eerder gezien, terwijl ik daar best vaak loop. Het bewuste kastje staat in een tuin met de opening naar de straatkant gekeerd. Ik dacht heel even dat het een nieuwe minibieb was, want zo ziet het meubeltje eruit. Ik vind minibiebs leuk, maar dit vind ik misschien nog wel leuker. ‘Buurtkastje – Beter delen dan verspillen!’ staat er boven het glazen deurtje. Door het raampje kun je precies zien wat er in het kastje zit: thee in diverse smaken, verschillende merken shampoo, potten en blikken met geconserveerd voedsel zoals chili con carne, schorseneren, asperges en kersen. Aan de zijkant van het nieuwe kastje hangt een bordje met uitleg en regels. ‘Dit kastje is bedoeld om voedselverspilling tegen te gaan’, lees ik. ‘Neem mee wat je kan gebruiken. Zet neer wat je zelf niet meer gebruikt. Alleen voedsel neerzetten dat nog houdbaar is.’ Het is een loffelijk initiatief.

Tegenwoordig moet ik een stuk fietsen voor ik bij de winkel ben. Ons vorige huis in Amersfoort stond tegenover de Aldi. Dat was heel makkelijk. De supermarkt was onze voorraadkast. We hadden bijna niks in huis. Pas als we hadden bedacht wat we wilden eten, gingen we naar de winkel en haalden we de ingrediënten. Het Aldi-assortiment was wat beperkt. Een buurvrouw had daarom een Aldi-kookboek gemaakt met makkelijke recepten die alleen Aldi-ingrediënten bevatten. Dit kookboek deelde ze met alle buren die aan het einde van hun werkdag nog even langs de Aldi gingen om inkopen te doen voor het avondeten.

Toch ging het zelfs toen nog wel eens mis. Ik kocht een pot pastasaus met gehakt erin, terwijl we vegetarisch eten. We wilden de pot niet weggooien. Toen ik weer boodschappen ging doen, nam ik de pastasaus met gehakt mee en zette hem weer terug in het schap. Het was een daad tegen voedselverspilling en een gift aan de winkel, alhoewel je het ook een omgekeerde diefstal kunt noemen.

Peter Sneep.


‘Ik dacht heel even dat het een nieuwe minibieb was, maar dit vind ik misschien nog wel leuker. - Foto: Peter Sneep

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie