Ronald Kos: ,,Ik heb wel eens als kerstman ramen gelapt. Van een beetje gekkigheid hield ik wel, ja.''
Ronald Kos: ,,Ik heb wel eens als kerstman ramen gelapt. Van een beetje gekkigheid hield ik wel, ja.'' Marcel Koch

Glazenwasser na 37 jaar uitgelapt

22 juni 2018 om 06:31 lokaal

LEUSDEN Hij klom dagelijks op de ladder. Ramen lappen was zijn lust en zijn leven, maar sinds vorige week is Ronald Kos glazenwasser af. Vanwege een chronische ziekte (nieren) heeft de Leusdenaar noodgedwongen zijn werkzaamheden moeten neerleggen, na 37 jaar.

Marcel Koch

Of hij even op de ladder wil staan voor de foto. Dat wil hij wel, met alle plezier zelfs. Terwijl Kos (58) de ladder stevig vastpakt en aanstalten maakt om naar boven te klimmen, biecht hij terloops op dat hij hoogtevrees heeft. Dolletje? ,,Nee, nee ik meen het'', zegt hij met een serieuze blik vanonder zijn honkbalpet. ,,Als ik van vakantie terugkwam, moest ik de eerste paar dagen altijd weer even wennen.''

VERSLAAFD Even daarvoor heeft Kos verteld, in geuren en kleuren, over zijn werkzame leven als glazenwasser. Anekdotes, de een nog mooier dan de ander, volgen elkaar in rap tempo op, en eindigen steevast met zijn aanstekelijke schaterlach. Uit alles blijkt: hier spreekt een gedreven glazenwasser die intens veel van zijn werk hield. ,,Ik was verslaafd aan mijn werk'', vat Kos de afgelopen 37 jaar in één zin treffend samen. ,,Elke dag ging ik goed gehumeurd op pad. Ik hield van het contact met de mensen, at soms een taartje mee als er een verjaardag te vieren was.'' Maar droevig nieuws bereikte hem ook. ,,Ach ja, bij sommige klanten kwam ik tenslotte al jarenlang en was er een band ontstaan.''

BUITENLUCHT En over het wassen van ramen zelf: een geweldig vak. ,,Het is fysiek zwaar - ik heb nog gesjouwd met houten ladders van 60 kilo - maar aan de andere kant: je bent elke dag in de buitenlucht en alleen werken vond ik bepaald geen straf. Personeel? Ik heb wel een aantal jongens gehad, zeker in de periode dat ik het voortdurend drukker kreeg, maar het liefst deed ik het werk alleen. Graag heb je een kopie van jezelf, maar dat is natuurlijk onmogelijk. Zijn we dus maar mee gestopt, met die jongens.''

GEKKIGHEID Een tel later: ,,Ik heb altijd een bedrijf voor mezelf gewild. Ik had geen zin om als een worst in een velletje te zitten. Ben ik het type niet voor. Ik wilde vrij zijn, mijn eigen beslissingen nemen.'' Hij toont een oude foto: ,,Kijk, hier zie je mijn Lincoln Versailles, een geweldige Amerikaanse slee waar ik vroeger in rond reed. Ladders op het dak en hup de wijken in. Mooie tijd hoor, denk ik met weemoed aan terug.'' Dan roept hij in de herinnering dat hij als kerstman bij een bedrijf ramen stond te lappen. Brede glimlach op zijn gezicht: ,,Van een beetje gekkigheid hield ik wel, ja.''

SCHOONMAAKSPULLEN Kos - geboren in Bussum - leerde het vak van zijn vader die begin jaren zestig samen met zijn oom een schoonmaakbedrijf startte. ,,Na schooltijd hielp ik als zesjarige geregeld mee. Ik vond het leuk om allerlei schoonmaakklusjes te doen.'' Werken, bleek snel, was hem liever dan de schoolbanken. Toen hij vijftien was, zei hij school vaarwel.

,,Ik wilde per se werken, mijn eigen geld verdienen. Mijn vader vond het goed, op één voorwaarde: dat ik mijn eigen schoonmaakspullen zou kopen. Ben ik vervolgens met mijn moeder naar Amsterdam afgereisd om spullen aan te schaffen. Ik herinner het mij nog als de dag van gisteren."

Na ettelijke jaren samen met zijn vader en broer te hebben gewerkt, liet Kos zich op 1 april 1981 bij de Kamer van Koophandel registreren als zelfstandig glazenwasser. Zijn werkgebied concentreerde zich in Amersfoort en Leusden waar hij zich inmiddels had gevestigd. ,,Mijn drive was om mijn vader te overtreffen. En dat is gelukt.''

CONCURRENTIE De Wetering, Hamersveld, de Eurowoningen: het zijn zo maar enkele Leusdense wijken waar Kos een graag geziene gast was. ,,Door de jaren heen had ik een aardig klantenbestand opgebouwd'', zegt de glazenwasser in alle bescheidenheid. ,,Aan acquisitie heb ik nooit gedaan, een website had ik evenmin. Concurrentie in mijn wijk? Ik ben er weleens op intimiderende wijze mee geconfronteerd, ja. Maar het liet me volledig koud, schonk er geen aandacht aan."

CORRECT ,,Hoe ik mijzelf als glazenwasser zou typeren? Correct, flexibel, goedkoop en netjes. Aan afraffelen had ik een broertje dood. Ik werkte alleen maar voor aardige klanten. Als ze niet aardig waren, om wat voor een reden dan ook, nam ik moeiteloos afscheid van ze. Ik wilde geen gezeur, geklaag of wat dan ook.''

MINDER ENERGIE Naar eigen zeggen heeft zijn vaste klantenkring ontsteld gereageerd op zijn gedwongen afscheid. ,,Sommigen reageerden heel emotioneel.'' En hij zelf? Stellig: ,,Als ik geen fysieke problemen had gekregen, was ik tot in lengte van dagen doorgegaan. Ik ben geboren voor dit werk. Maar goed, het is zoals het is. De laatste jaren vloeide de kracht uit mijn lichaam, had ik steeds minder energie en kreeg ik veelal kramp."

Nu de Leusdenaar voorgoed is uitgelapt, niet meer de ladder op moet, gaat hij verder als huisman. ,,En krijg ik veel tijd voor mijn hobby gitaar spelen." Ten slotte merkt Kos op: ,,Ik laat het bedrijf met een gerust hart achter. Ik heb een waardige opvolger gevonden. Eentje met dezelfde passie voor het vak en respect voor de klant.''

Ooit reed Kos met zijn Amerikaanse slee de wijken in.
,,Ik heb het al die jaren met heel veel plezier gedaan. Heerlijk de hele dag buiten, niet als een worst in een vel. Ik werkte correct, flexibel, goedkoop en netjes.''
Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie