Huismeester

Het nieuwe gemeentehuis is opgeleverd! Ik schrok een beetje van het laatste dorpsnieuws. Opgeleverd, nu al? Maar het is nog lang niet klaar?! Nee, het bleek te gaan om de casco oplevering. Met andere woorden: het huis is wind- en waterdicht. Sterker, wind en water worden hier zelfs gespaard. Het is nu aan wethouder Van Beurden, die de sleutel kreeg van de projectontwikkelaar, om van het Huis van Leusden met recht een huis ván Leusden te maken, als u begrijpt wat ik bedoel. De anonieme bakstenen moeten langzaam maar zeker steeds meer van 'ons' worden. Een beetje vergelijkbaar met een nieuwe auto. Die is namelijk pas van mij als mijn zonnebril in het handschoenenkastje zit, onze plaid in de kofferbak ligt en de plu op de hoedenplank. Vreemd trouwens, dat de opbergruimtes in een auto zelden worden gebruikt voor de bedoelde koffer, handschoenen en hoed. Of bij u wel?

Terug naar 'ons' huis aan het Erf. Hoe gaat sleutelbewaarder Van Beurden hier een huis van en voor Leusden creëren? Met een enorme erfenis aan papier uiteraard: de archiefkasten uit de paarse kelders. Verder zijn er ongetwijfeld nog een paar stoelen en lampen die straks weer terug komen en met een fris verfje, een paar rollen behang en 3000 m² vloerbedekking moet het gemeentehuis als nieuw gaan voelen. Het is trouwens te hopen dat die Van Beurden een beetje handig is.

Maar met inruimen en aankleden zijn we er nog niet. Het wachten is op de 140 medewerkers, die zich de afgelopen twintig maanden verstopten op industrieterrein De Horst. Zij plaatsten zich noodgedwongen even buiten de maatschappij. Heel begrijpelijk allemaal, maar de ambtenarij werd node gemist in het hart van de gemeente. Daarom: zeg maar dag tegen het groene uitzicht, het is bijna tijd om naar (ons) huis te gaan. Niet bang wezen voor dat hippe flexwerken, want ons hele huis is van jullie, vice versa.

Tja, het Huis van Leusden is zogezegd van Leusdenaren en voor Leusdenaren. Een warm mensenhuis. Maar het idee dat het Huis van Leusden straks ook mijn huis is, intrigeert me. Sterker nog, ik voel me aangesproken. Er wordt iets van u en mij verwacht. Plichtsgetrouw als ik ben gooi ik daarom vanavond nog even een envelop door de casco bus met een inbussleutel voor Erik van Beurden en kom ik na de zomer een paar dozen van mijn vrouw brengen. Onze zolder puilt uit namelijk, dus een tweede huis komt altijd van pas. Laat je even weten welke kamer ik heb, Erik?
En voor ik het vergeet, beste huismeester: nodig mr. Pieter van Vollenhoven alvast uit. Hij vond ons vorige gemeentehuis bij de opening prachtig. Hopelijk is zijn kleurenblindheid 33 jaar na dato iets verbeterd. Ahum.

Marco Bosmans