Vierdagen

Het was me het weekje wel. Een week vol vieringen, wanneer ik de agenda er nog eens op nasla. Van een jarig pretpark in Kaatsheuvel tot de jubilerende queen in Londen. Tussendoor ook nog even een Franse berg beklimmen om de gezondheid te vieren (of dierbaren te herinneren) en de Pinksterviering bracht ons zelfs tot hemelse hoogten. Verder stond buurman Jeroen vrijdag stil bij een gelukkig nieuw jaar met huisgemaakte Mon Chou-taart, terwijl dierbare vrienden Coen en Ruth hun 25-jarige liefde met ons wilden vieren. Nou ja, dat wilden wij uiteraard niet missen. Dus: Elizabeth afgezegd voor twee feestjes om de hoek.

Voor wandelaars met smaak noch schaamte werden Crocs ook nog getolereerd

Inmiddels heeft uw gevierde stukjesschrijver vast even tijd om bij te komen. Nee, het tegendeel is waar. Gisteren is namelijk de vierdaagse van start gegaan. Niet die van Nijmegen, maar de klompenvierdaagse van Achterveld. Het was in 2005 een idee van Greet en Jaap Schouten: wandeltochten op boerenschoeisel. Klompen en laarzen, vrij vertaald. En voor wandelaars met smaak noch schaamte werden Crocs ook nog getolereerd. Inmiddels is het dorp toe aan de vijftiende editie van deze vierdaagse en zijn de klompenlopers tot een minderheid gedevalueerd. De kledingvoorschriften zijn losgelaten, want de organisatie wil vooral zoveel mogelijk dorpelingen op de been krijgen, desnoods op sneakers. Een mooie ambitie.

Hoewel ik geen Achtervelder ben, achtte ik mijn gekoesterde wens om Achtervelder te worden van voldoende alibi om me dit keer eens in te schrijven. De 10 kilometer, graag. En geen klompen. Dat laatste hoefde de lachende mevrouw achter de aanmeldtafel niet perse te weten. Klaar voor de start, af!

Het is troostrijk dat het kleine Achterveld, ondanks de twee coronajaren, alles op alles heeft gezet om het evenement dit jaar weer op de kalender te zetten. Dat is ‘grote broer’ Leusden helaas niet gelukt. Wat riep dat bestuur ook alweer? ‘Zonder een compleet nieuw draaiboek, met nieuwe vrijwilligers en de inzet van betaalde professionals in plaats van politie, kunnen we nog geen vergunning aanvragen. Dat redden we dit jaar niet meer.’ Tja, ik deed het excuus op deze pagina al eerder af als onwil in plaats van onmacht. Foei.

Voor de goede orde, ook in Achterveld dreigde de organisatie van de vijftiende editie even spaak te lopen, maar trouwe ‘voorgangers’ Kees van Stokkum en Everard Houtveen weten zich inmiddels verzekerd van opvolging.

Zou het trouwens toeval zijn dat ook de nieuwe politiek zich geaard weet in het Achterveldse? Dat met Alexandra Kolkman een nieuwe marsleider is opgestaan? Het zal de komende jaren moeten blijken in Het Huis van Leusden. Vooralsnog trek ik vanavond weer langs plattelandspaden en dorpse lanen, door een dorp waar ze weten dat lokaal belangrijk is. Zou Kolkman zelf wellicht haar Crocs durven aantrekken?

Marco Bosmans, bosmans@xmsnet.nl