Afbeelding
Bron: GLK
Column

Dorstappel

14 september 2022 om 11:25 Column Knipoogje

Het vallen van de eikels en het dalen van de temperatuur, bezorgt mij buikkriebels. Op de drempel tussen zomer en herfst krijg ik een ander soort trek, namelijk. Zo maakt de karnemelk deze dagen plaats voor geitenmelk, laat ik mijn vlees weer wat langer sudderen en komt de mosselpan uit de schuur. Bovendien heeft de droge, hete zomer een riante appeloogst opgeleverd en daar heb ik ook zin in. Op naar de groenteboer!

Uw wekelijkse stukjesschrijver mag dan raken aan de perfectie, ahum, ook ik heb een gebrek. Nou ja, een kleintje. Mijn hooikoorts gaat namelijk gepaard met een voedselallergietje. Het maakt dat sommige fruitsoorten tot irritatie leiden. Meloen, bijvoorbeeld. En ook ongeschilde appels veroorzaken getintel, benauwdheid en een dikke keel. Behalve de Santana. Dit appelras is antiallergeen en voor mij derhalve een veilige en heerlijke smaakmaker in september. Voor de niet-kenner: hij lijkt op de Elstar, heeft een donkerrode blos en is stevig en fris. Jammie!

Daar zit ik nu, een somber drempelstukje te schrijven, omdat er in de verre omtrek geen Santana-appel te vinden is

De moeder van uw (gebrekkige) stukjesschrijver weet van de allergie én weet waar deze heerlijke appels te koop zijn. Ze zeurt groenteboer Roland Nouwens van De Goudreinet in De Hamershof ieder jaar dan ook de bloemkooloren van zijn hoofd: ‘Zijn er al Santana-appels? Niet voor mij, maar voor mijn zoon. Ja, die van de krant.’ Dit jaar was de boer er snel bij, want de droge zomer zorgde voor een vroege pluk.

Tot zover het goede nieuws, want Roland had ook slecht nieuws. Hij heeft zijn winkel gesloten vanwege een verbouwing; help! Daar zit ik nu, een somber drempelstukje te schrijven, omdat er in de verre omtrek geen Santana-appel te vinden is. Zelfs ‘appelreus’ Roest op de Laapeerseweg kan mij niet helpen.

Zo kon het gebeuren dat ik afgelopen maandag zelf maar de boer opging. Met alle respect voor de vele groente- en fruitvoeders die dit dorp voortbracht – van de gebroeders Hols tot Wim Manshanden en John Schmidt – plukte ik deze week voor het eerst zelf mijn vruchten, 70 kilometer verderop. Veel verser kun je je boodschappen niet krijgen, met dank aan de Betuwse boerin Marije Ilbrink. Heerlijk, dat vertrouwde, sappige appeltje zonder tintelingen.

Gelukkig gaat de vitaminewinkel van Roland over twee weken weer open, dubbel zo groot. Die uitbreiding was praktisch gezien trouwens hard nodig, want met twee bloemkolen, een doosje pruimen en vijf kilo piepers in je mandje kon je in deze pijpenla zomaar klem komen te staan. Bovendien voorzie ik een schip met zure appelen: de derde dinsdag van september. De crisis zal een beroep doen op onze portemonnee, dus draai die gas- en waterkraan maar dicht, zet de thermostaat gerust twee graadjes lager en houd een paar dikke sokken bij de hand.

Ja, we zullen ze nog nodig hebben, de appeltjes voor de dorst. An apple a day, keeps the deurwaarder away.

Marco Bosmans, bosmans@xmsnet.nl

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie