'Die bemoeienis schiet bij mij wel eens in het verkeerde keelgat, waardoor ik juist weer een extra glas nodig heb om door te spoelen.'
'Die bemoeienis schiet bij mij wel eens in het verkeerde keelgat, waardoor ik juist weer een extra glas nodig heb om door te spoelen.' Pixabay
Column Knipoogje

Hamershofban

8 februari 2023 om 11:25 Column Knipoogje

Dry January ligt een week achter ons en inmiddels heeft de vochtbalans zich weer hersteld, maar gemakkelijk was het niet.

De droge start van het jaar had iets ongemakkelijks, als ik eerlijk ben. Nee, niet omdat het afkicken van de drank mij zwaar viel. Integendeel zelfs. Het was meer de schaamte waarmee ik 31 avonden schuldbewust tóch stiekem een glaasje dronk. Begrijp me goed, dit is niet het geweeklaag van een columnist met een alcoholprobleem, maar een schrijver in gewetensnood. Een bezorgde vader en geïrriteerde burger ook. Afgezien van mijn weerstand tegen goede voornemens krijg ik zo nu en dan namelijk de kriebels van betutteling.

Het is geweldig om te leven in een land als Nederland, waar de staat doorgaans het beste voor heeft met de burgerij. Een zorgstaat, zogezegd. Het maakt dat we ons in dit land van wieg tot graf verzorgd weten. Maar het is juist die zorg die mij zorgen baart, want hoe meer we zorgeloos kunnen vertrouwen op de overheid, hoe minder we zelf zorgen voor onze naaste. Het maakt ons blind, doof en lam – en niet van de drank. ‘Ach, dan klop je toch even aan bij Lariks…’

Maar het is juist die zorg die mij zorgen baart, want hoe meer we zorgeloos kunnen vertrouwen op de overheid, hoe minder we zelf zorgen voor onze naaste

Het is diezelfde overheid die ons, na een zogenaamde anti-tabakslobby, nu van de drank probeert te krijgen. Door ons de eerste maand van het jaar droog te leggen, dus. En door straks de accijns te verhogen en afschrik te wekken met gruweletiketten, zo is het plan. Alsof dat gewerkt heeft bij de kankerfoto’s op het pakje Marlboro. En na de drank straks ook het vlees en de suikers?!

Ook die bemoeienis schiet bij mij wel eens in het verkeerde keelgat, waardoor ik juist weer een extra glas nodig heb om door te spoelen. Nee, begrijp me niet verkeerd, ik respecteer de goede bedoelingen en vecht graag mee voor onze gezondheid. Maar het is zo vaak dat vingertje. Dat idee van Dry January is bijvoorbeeld teveel geënt op een verbod, een verplichte vastentijd. Om het succes vervolgens in Wet February te vieren met een goed glas, bij wijze van spreken. Wat mij betreft zouden we het onderwerp veel meer bespreekbaar moeten maken. Met die drank is namelijk niets mis, het is de discipline die vaak ontbreekt, net als verantwoordelijkheid. Dat thema begint met wetenschap en vraagt mijns inziens prioriteit in de opvoeding en in het onderwijs.

Toen ik mezelf afgelopen zondag een glas grappa inschonk en vertelde over gefermenteerde druivenresten, ontstond een waardevol gesprek met vrouw- en dochterlief. Over ambacht, maar ook over puberbreinen, roesdwang en 0.0. Maat houden blijkt een (lastige) kunst, maar graag predik ik ook de eigen verantwoordelijkheid, zodat ik morgen zonder gewetensbezwaren een flesje druifdistillaat kan halen bij Auke Verkerk. Of lamskoteletten bij Gerrit van Kampen. Of een zak chocolade bij Meindert Roffel. Lang leve het grote genieten, maar houd het klein!

Marco Bosmans, bosmans@xmsnet.nl

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie