Afbeelding
Omslag
Column

Onmeunig

7 juli 2021 om 10:48 Column

Eigenlijk zou ik u deze week met veel smaak en liefde vertellen over de krentenwegge van bakkerij Nijkamp en over de fluisterbootjes op de Regge. Toch doe ik het niet. Dit is immers de Leusder Kranten níet het Rijssen-Holtens Nieuwsblad. 

Maar wat valt er in Leusden te knipogen wanneer ik de dorpse grenzen te buiten ben gegaan voor een weekje lust- en rustoord Twente? Dat dochterlief braaf op het huis heeft gepast, dat oma ons heeft gemist en dat de tuin in onze afwezigheid een flinke groeispurt heeft gemaakt? Ach, daar zit u niet op te wachten, vermoed ik. 

Hoe dan ook, Twente heeft ons goed gedaan. Een paar dagen op het platteland om het hoofd leeg te maken – iets wat mevrouw Bosmans van nature goed afgaat, trouwens – en bij te tanken, dient lichaam en geest. Het is ook fijn om de alledaagse zaken en zorgen even los te laten en te focussen op dat wat écht van waarde is in het leven: de liefde. 

Laat ik eerlijk zijn, na 35 jaar neem ik mijn lief ook wel eens voor lief. Die insluipende vanzelfsprekendheid is gevaarlijk. Vandaar onze vlucht naar het Twentse land. Maar wat bleek: na 35 jaar is er nog steeds stof tot gesprek en humor om te lachen. En nog steeds voldoende kriebels om ‘brommers te kiek’n’, zeg maar. Sterker nog, ik hoorde ons tijdens het zappen langs de tv-kanalen zowaar even meezingen met enkele Grease-klassiekers. Nou ja! ‘Als je dat maar uit de krant laat’, dreigde mevrouw Bosmans. Ik gaf haar mijn woord. Meerdere woorden zelfs, bij deze.

Bijgetankt kwamen we deze week wijzer uit het oosten. Dat tanken doen wij trouwens aan tafel, opeen stevig matras en met een stevige tred. De frisse lucht van de Sallandse Heuvelrug is wat dat betreft een verademing. En er is bij dit soort tripjes ook die andere adem, de adem voor de geest: inspiratie. Die wil mij nog wel eens overvallen, bijvoorbeeld tijdens het lezen. Zo verzamelde ik in een kiosk herinneringen aan Anne van der Meiden. De theoloog en communicatiewetenschapper is, zoals ze dat in Twente zeggen, ‘oet de tied komn’. Hij is begin juni overleden, 91 jaar oud. 

De professor inspireerde mij in zijn Utrechtse jaren, toen hij volle collegezalen trok aan de UU. Maar ook zijn monnikenwerk als vertaler van de Bijbel vond ik fascinerend. Die ‘Biebel in de Twentse sproake’ was voor hem een must, want hij ging tenslotte ook al tientallen jaren voor in kerkdiensten in de streektaal. Weemoedig is het dat ook deze inspiratoren hun laatste adem moeten uitblazen – al is die adem fris van de Heuvelrug. 

En wat ik deze week meenam naar huis, is de favoriete zin van Van der Meiden uit zijn eigen Bijbel: ‘Mer de leefde geet d’r met strieken’, oftewel: de liefde is het belangrijkste. Ik heb het met een plak krentenwegge én een dikke zoen op het voorhoofd van mevrouw Bosmans bezegeld, voor 35 jaar.

Marco Bosmans, bosmans@xmsnet.nl.

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie