Afbeelding
Pixabay
Column

Decembrrrr

8 december 2021 om 11:25 Column Knipoogje

Kruidnoten eruit, kerstkransen erin! Trouw aan tradities en rituelen heb ik Sinterklaas zondag, na een heerlijk avondje, de deur gewezen om nog diezelfde avond een dennenboom naar binnen te slepen. Ik ben namelijk gek op december, maar dan wel zoals het hoort.

Een kleine uitzondering maakte ik enkele weken geleden bij het passeren van Oudshoorn Bloemen. De winkel werd herschikt naar een winterwonderland. Ik kon het niet laten: ‘Fijne dagen!’ Uiterst ongepast natuurlijk, maar ik was wel de eerste. Net als bij de trouwe bollen- en flappenbakkers op ’t Plein, even verderop. De olie was nog koud, maar mijn ‘prettige jaarwisseling’ konden ze alvast in hun zak steken.

Bij Eurofleur zijn ze hun tijd pas écht vooruit. Het is er inmiddels een aardige pre-traditie binnen de traditie geworden om in de laatste zomerweken al de eerste sneeuwvlokjes te laten vallen. Met een beetje fantasie hoorde je Bing Crosby al zijn witte kerst dromen, terwijl korte broeken en fleurige jurkjes nog langs de tuinsets slenteren. 

Mevrouw Bosmans dacht met een verlate Sint Maarten-ganger te maken te hebben en stuurde hem weg met een Snickers. Oeps

Om niet gedesoriënteerd of in klimaatnood te raken, probeer ik mijn sfeerbehoefte altijd zo lang mogelijk te onderdrukken en weg te blijven van de Ursulineweg: eerst Sint, dan Santa. Het is ook dit jaar weer gelukt, want gisteren was het voor mij pas (kerst)feest. Prachtig, hoe de decorateurs er ook dit keer weer een bonte beleving van hebben weten te maken! Maar net als in voorgaande jaren bleef het voor mij bij kijken, niet kopen. Zoveel euro is de fleur mij persoonlijk niet waard.

Nu de boom weer is gepiekt en de scheurkalender van 2021 zijn laatste 23 velletjes laat vallen, komen ook weer andere eindejaarrituelen aan de orde. Zo worden kerstkaarten gemaakt, cadeautjes gekocht, ontmoetingen gepland en… Waar zijn de tuinlampjes gebleven, schat?! Het zijn – ook dat is een traditie – allemaal gedoetjes waarvan ik afgelopen januari niets meer moest weten, maar die nu weer gezellig doen kriebelen. Raar eigenlijk.

En laten we ook het ‘centje’ voor de bezorgers niet vergeten! Steevast leggen we in december wat kleingeld bij de voordeur in ruil voor een blijde boodschap van een verkleumde krantenjongen. Ach gossie, vorig jaar zagen we hem over het hoofd in november. Dat wil zeggen, mevrouw Bosmans dacht met een verlate Sint Maarten-ganger te maken te hebben en stuurde hem weg met een Snickers. Oeps.

Dat maken we dit jaar hopelijk goed, mits we de krantenbezorger nog herkennen, tussen al zijn pakketcollega’s. Ze rijden tegenwoordig af en aan met hun busjes; snel aanbellen, scannen, afgeven en weer doorrrr. Behalve Josef. We weten eigenlijk niet hoe hij heet, maar hij is buitengewoon vriendelijk. Stralende ogen, brede lach en goede zin. En altijd ‘een-prettige-dag-meneer’ terug. Noem het kerstdeformatie, maar deze Josef doet denken aan een stal, een kribbe…

Marco Bosmans,
bosmans@xmsnet.nl.

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie