'Wanhopig zijn zit [niet in mijn aard]'

Vormgever Theo Houkes blijft monter in crisistijd

15 december 2020 om 16:35

Theo Houkes: ,,Sinds de coronacrisis waait er nog zelden een opdracht mijn kant op. Ook mijn werk bij een drukkerij is noodgedwongen gestopt. Ik werk als grafisch vormgever voornamelijk voor kleine bedrijven en eenmanszaken en die zitten vanwege corona grotendeels in zwaar weer. Nou dan weet je wel hoe laat het is. Wat je tevens merkt in deze periode van crisis is dat opdrachten worden toevertrouwd aan een familielid of kennis die toevallig ook handig is met de computer en wel even een website in elkaar kan knutselen. Of vluchtig een logo ontwerpt. Tja, ik kan daar alles van vinden, maar laat een oordeel achterwege in de hoop dat de opdrachtgever na het zien van het eindresultaat denkt: Theo met al zijn ervaring kan dat toch een stuk beter!

Vaak is het ook een kwestie van gunnen hè. Ik ben heel erg van: wie goed doet goed ontmoet. Netwerken? Ik heb er geen sjoege van. Ik ben welgeteld tweekeer met de beste bedoelingen bij zo’n ondernemersborrel geweest. Visitekaartje hier, visitekaartje daar. En hup, voor je het weet, krijg je er nog één in je handen gedrukt. Nee, het is niet de entourage waar ik warm van word. Het is mij net even te gekunsteld. Bovendien drink ik geen alcohol wellicht is dat ook geen aanbeveling.

WEDIJVEREN Als je mij vraagt of ik mij ondernemer voel, antwoord ik ontkennend. Mijn commerciële kant is weinig ontwikkeld, de creatieve kant des te meer. Ik doe wat ik leuk vind en waar ik blij van word. En wat ik ontwerp, creëer en bedenk is gewoon goed, daar twijfel ik niet aan. Ik kan moeiteloos wedijveren met reclamebureaus, ook al heb ik geen leaseauto en werk ik gewoon vanuit huis.

Ik weet het, ik klink niet als een ondernemer die door de coronacrisis in de put zit of waar het chagrijn zich blijvend in de bovenkamer heeft gehuisvest. Ik – van Friese afkomst - ben van nature een monter en nuchter mens. De pandemie raakt mijn onderneming vol, maar mijn gemoed blijft buiten schot. Wanhopig zijn zit niet in mijn aard. Aan piekeren doe ik ook niet. Niet overdag en zeker ook niet ’s nachts. Als ik zou weten dat piekeren mij gedurende deze periode iets zou opleveren, ga ik het onmiddellijk doen. Of deze coronaperiode voelt als overleven? Nee, zo voelt het niet. Ik leef van dag tot dag. Ik voel me ook geen slachtoffer. Feit is: ik ben altijd al gewend geweest om op bijstandsniveau te leven. Bovendien als je geen al te hoge verwachtingen hebt, kun je ook niet diep vallen of snel teleurgesteld raken. Die instelling zit diepgeworteld. Ik heb de voetjes immer op de vloer. Toen ik in 1992 mij bij de Kamer van Koophandel in Leeuwarden inschreef als grafisch vormgever had ik niet het idee: nu vaart het schip met geld binnen. Och nee, dat is nooit mijn drijfveer geweest. Ik heb gewoon plezier in wat ik doe, geniet van de vrijheid als zelfstandig ondernemer en ben graag de opdrachtgever van dienst. Bovendien ben ik gek met mijn vrouw Jetty die ook zzp’er is. Voor haar ben ik destijds naar Leusden verhuisd.

BEWUSTE KEUZE Vóór mijn bestaan als zzp’er was ik als hoofdredacteur en vormgever betrokken bij werklozenkrant IMPULS in Leeuwarden, daar ben ik met mijn grafische bezigheden gestart. Ik kijk terug op een ontzettend leuke periode met een mooie club medewerkers. Uit die periode heb ik veel mensen leren kennen die later, toen ik als zelfstandige aan de slag ging, bij mij op de deur klopte. Klein blijven als onderneming is altijd een bewuste keuze geweest. Vind ik wel zo overzichtelijk. Maar eerlijk is eerlijk financieel houdt het momenteel niet over. Zonder de steunmaatregelen van de overheid was het een moeilijk verhaal geworden. Ik hoop maar dat er niks groots en essentieels stuk gaat in huis, want dan komt het aan op toveren.

Mijn laatste klus? Dat was stickers maken voor cateraar QliChef uit Leusden. Maar als iemand mij vraagt om voor drie euro de hond uit te laten doe ik het ook met alle plezier. Tja, drie euro is toch weer een heel brood. En zo zijn er nog tal van klusjes te bedenken waarmee een brood te verdienen is. Mijn ideale situatie? Tien à elf klantjes met een continue stroom aan opdrachten. Dat zou mooi zijn. Met zuinig aan doen heb ik nooit enige moeite gehad. Ik leef naar de mogelijkheden die er zijn. Voor corona was dat niet anders. Ik was toch al geen bezoeker van theater, bioscoop of restaurant. Ook voor abonnementen op krant of tijdschrift is eenvoudigweg geen financiële ruimte. Prima, ik kan er goed meeleven.’’ Dan nadrukkelijk uitgesproken: ,,Ik heb het niet slecht hè. Er is koffie, er staat speculaas op tafel en samen met Jetty heb ik lol in het leven. Samen redden we het.’’

Naast zijn bedrijf Ace grafische vormgeving (‘daarmee kwam ik vooraan te staan in de Gouden Gids') is Houkes zes jaar geleden gestart met huiswerkbegeleiding vanuit huis. ,,Ik beleef daar veel plezier aan, maar door de coronacrisis heeft dat ook een flinke mep gekregen. Gelet op besmettingsgevaar is voorzichtigheid troef en dat begrijp ik goed. Wat eveneens niet helpt is dat grote huiswerkbegeleidingsbureaus momenteel ook op locatie, bij leerlingen thuis, begeleiding geven. We zijn er voor kinderen van de basisschool en middelbare school.''

Houkes is 2e graads docent tekenen en handvaardigheid.

www.vanace.nl

www.huiswerkbegeleidingleusden.nl