KNIPOOGJE

25 februari 2020 om 14:23

Postnataal

Het is mij regelmatig verweten dat ik een verjaardag was vergeten, een trouwdag of een sterfdag. En gelijk hebben de verwijters, want je familie en vrienden vergeet je niet, toch? Maar wij zijn gewoon niet zo van de kalender en van feesten noch partijen. Nee, liever verras ik op spontane momenten, met een kaartje, een bloemetje of een hapje-uit. Vandaag maak ik een uitzondering. 26 februari is namelijk onvergetelijk. Dus vandaag is deze kantlijn mijn kaartje voor jou: gefeliciteerd, lieve Donna!

Donna wordt vandaag 15 jaar. Nee, Donna behoort niet tot mijn vrienden of familie. Ik ken haar niet en zij kent mij niet, alhoewel ik net als u wel veel over haar heb gehoord en gelezen. Het is gek misschien, maar ik hou van dit 'onbekende' meisje, als in een vreemd soort medeleven. Omdat zij als baby twee mensen heel gelukkig maakte en daarmee tegelijkertijd een nachtmerrie in gang zette die die liefde behoorlijk overschaduwde. Tja, zelfs roze wolken komen soms met onweer…

Baby Donna werd op 26 februari 2005 geboren uit twee Belgische ouders in Zottegem en afgestaan aan Wim en Nathalie Jansen uit Leusden. Dolgelukkig waren ze met hun lang gewenste dochter, totdat er in België ineens vraagtekens werden geplaatst bij deze adoptie. Het meisje zou op een dubieuze wijze verkocht zijn. Er volgden juridische vragen, morele discussies en heel veel berichten in de media. De Jansens ondergingen een lijdensweg, met Donna als kind van de rekening.

15 jaar na dato is het (gelukkig) stil rond Donna. Althans, zo lijkt het. In Claverenblad en op het schoolplein in Groenhouten, waar 'dat meisje' en 'die ouders' jarenlang over de tong gingen, herinnert niets meer aan de onvoorstelbaar spannende en hectische periode. Het valt te hopen dat Wim en Nathalie de zwarte bladzijdes achter zich hebben kunnen laten en de zin in het leven hebben hervonden, want er waren periodes dat de dood dichtbij kwam.

En wat te denken van Donna? Nou, eigenlijk niets. Haar leven gaat mij immers niets aan, niemand trouwens. Wij kunnen slechts hopen dat het dit meisje goed gaat en dus wens ik haar met dit Knipoogje een heerlijk feest met familie en vrienden, een paar mooie cadeaus en heel veel kaartjes toe. Kaartjes van lieve mensen die puber Donna zonder omkijken vooruit helpen naar een mooie toekomst. Nu ze 15 jaar is, wordt het immers tijd om keuzes te maken. Studeren misschien. Maar wat wil je later worden, Donna? Heel gelukkig, hoop ik.

8 maart is trouwens ook een dag die ik niet snel zal vergeten. Het is dan 52 jaar geleden dat in Amersfoort een jongetje geboren werd, baby Marco. Een gelukkig jongetje uit gelukkige wensouders. Ik heb lange tijd gedacht dat geluk heel gewoon was.

[Marco Bosmans
[bosmans@xmsnet.nl

PS Cadeausuggestie: een verjaardagskalender.