Afbeelding
Pixabay
Column

Getrouw

27 januari 2021 om 11:02 Column

Vele kwesties passeerden hier de kantlijn. Deze week is het een kwestie van vertrouwen, met het oprukkend burgerprotest als aanleiding. Of ze nou, boos om de stikstofregels, met een trekker-trek opstomen naar het Malieveld of ‘wappie’ hun pannenset aan gort slaan omdat de coronamaatregelen hen niet aanstaan, het ongenoegen moet geuit worden. Om nog maar te zwijgen over het recente Capitool-protest in de VS.

De opstandigheid komt voort uit wantrouwen. De nieuwe mensen in het Witte Huis en die man in dat torentje doen het namelijk niet goed, zo is de gedachte. Washington en Den Haag zijn relatief ver van onze Leusdense bedjes, maar ook hier regeert de overheid. Ook hier worden wetten geschreven in grote en kleine zaken, van woningbouw tot stoeptegel. Dat kunt u als burger knarsetandend slikken of met een dik pak bezwaarschriften bestrijden, zoals in de campingkwestie, maar een groot protest op de stoep van het gemeentehuis zien we in Leusden zelden.

Ik ben slechts een krabbelaar langs de kantlijn. Wie zal mij wantrouwen? Nou ja, Jort misschien, de kersverse verkering van dochterlief.

Als gedienstig stukjesschrijver in deze krant gaan dorpse zaken mij aan het hart. Ik vind er veel van, maar gek genoeg heeft het mij nog nooit tot opstand bewogen. Volgend jaar maart maak ik de balans op en gebruik ik het rode potlood om steun te betuigen of het politieke tij te keren. Tot die tijd vertrouw ik op de beste bedoelingen in Huis van Leusden. Gemakkelijk misschien, maar ach, ik steek mijn energie nou eenmaal liever in (andere) positieve zaken. Hoewel. Ook bij mij speelt het wantrouwen soms op. Vorige week moest ik op één dag naar de tandarts én de garage. Daar gaan bij mij altijd alarmbellen rinkelen. Het is vooral omdat ik er geen verstand van heb en beunhazen vrees, die met hun instrumentarium in mijn mond en onder mijn kap naar kaskrakers zoeken. En daarna die zorgelijke blik: ‘Tja, meneer Bosmans, dat ziet er niet goed uit…’

Ik neigde naar een protest, maar op welke basis? Zucht, het is niet anders. Dick Lam, hij van Bloemendal & Lam op de Zwarteweg, maakte vorige week het verschil. Hij rolde zijn garagedeur open, haalde mijn auto op de brug en gaf tekst en uitleg bij het onderhoud dat ik nodig had. Voor 7,50 euro was het klusje geklaard! Top! Daar sta je dan met je wantrouwen.

Ook de tandarts was zuiver in zijn analyse, die met plaatjes werd ondersteund. Alleen kwam zijn begroting voor een wortelkanaalbehandeling iets hoger uit. Ik voelde tanden knarsen. Natuurlijk zijn er ook burgers die mijn handelen wantrouwen. Mensen van de media zouden wel eens spookverhalen kunnen vertellen, namelijk. Ik hoop van harte dat u mij kritisch leest, maar laten we wel zijn: ik ben slechts een krabbelaar langs de kantlijn. Wie zal mij wantrouwen? Nou ja, Jort misschien, de kersverse verkering van dochterlief. Hij is als de dood dat ‘ie ook in de krant komt. Die schoonvaders ook…

Marco Bosmans, bosmans@xmsnet.nl.

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie