Afbeelding
vara
Column: Knipoogje

Doordraaiers

23 november 2022 om 11:18 Column Knipoogje

Het kon niet goed gaan. Een wereld die 15 jaar doordraait móet een keer vergaan. De Volkskrant legde afgelopen weekend postuum een bom onder het alom geliefde tv-programma met schokkende openbaringen. De offers voor het succes waren groter dan gedacht, met presentator Matthijs van Nieuwkerk als kwade genius. Bizar hoeveel duivel er in deze geheiligde lijkt te zitten.

Nu de kruitdampen zijn opgetrokken, analyses zijn geschreven, reacties zijn geuit en onderzoeken zijn gestart, wordt het wellicht tijd om de drie andere vingers aan uw en mijn hand te volgen. Immers, waar een wijsvinger wijst, wijzen altijd drie vingers terug. Zodoende ging het ook gisteren op de redactie van de Leusder Krant nog over systemen, mechanismen en omgangsvormen binnen een mediaorganisatie. Hoeveel ‘Matthijs’ zit er in ons?

Is het des omroeps misschien? Ik heb het in de afgelopen 33 jaar publieke (regionale) omroep nog nooit meegemaakt

Ik wil eerlijk met u zijn, er klinkt wel eens een verheven stem of een lelijk woord bij het naderen van deadlines. Het zijn emoties die passen bij momenten waarin ambitie, stress en onmacht samenkomen. Maar wanneer de verse weekkrant op de pers ligt, dan klinkt er ook ‘hiep hiep’ en slaan we high fives. Het blijft tenslotte mensenwerk, met de nadruk op mensen.

De tirannieke praktijken bij DWDD, zoals beschreven in De Volkskrant, staan derhalve ver van mijn redactiebureaus. Ik ken ze niet van de Leusder Krant, het AD of het Nederlands Dagblad, waarvoor ik regelmatig stukjes tik. Is het des omroeps misschien? Ik heb het in de afgelopen 33 jaar publieke (regionale) omroep nog nooit meegemaakt. Sterker nog, de eerlijkheid gebiedt mij te bekennen dat ik een enkele keer zelf nog wel eens uit de ijdele bocht ben gevlogen, maar dat mag geen ‘Matthijsje’ heten.

Toch: het beeld van een doordraaiende tv-presentator is niet uniek. Het zijn sectoren en omstandigheden waarin het hoge doel soms aan de haal gaat met de middelen. De voorkant van een sterrenrestaurant mag bijvoorbeeld hemels lijken, achter wil wel eens de hel losbarsten. Ik stond erbij en keek ernaar bij Gordon Ramsay in Londen en wijlen Jon Sistermans in Amersfoort. Andere tijden weliswaar, maar ook vandaag de dag geldt: ‘If you can’t stand the heat, stay out of the kitchen…’

En wat te denken van de dirigent van een toporkest, de coach van een kampioensploeg of de minister en zijn ambtenaren? Hm.. Zou er ook een ‘Matthijs’ in burgemeester Bouwmeester zitten, vraag ik me ineens af. Ik kan het me niet voorstellen, maar het zijn stuk voor stuk wel hoofdrolspelers die, ondanks hoge latten, moeten waken voor egoïsme en machtsvertoon. Ze moeten mens blijven, tussen hun mensen. Dat heeft met respect te maken, ook voor bijrolspelers. En eerherstel graag voor mavo-2.

Daar wilde ik het deze week bij laten, als u het goed vindt. De deadline nadert en ik mag geen tikfauten maken van Daan. Meneer Bleuel, bedoel ik.

Marco Bosmans, bosmans@xmsnet.nl

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie