Schammerlammeren

Een nieuwe lente, een nieuw geluid. Doorgaans stemt mij dat vrolijk, maar dit zijn helaas ook de dagen die gepaard gaan met het geknetter van kettingzagen. Ik weet wel dat goed florabeheer soms een beetje pijn doet, maar het is niet om aan te horen. En te zien.

Zo legden al verschillende majestueuze bomen het Leusdens loodje en leven knotsgekke vrijwilligers zich uit op bonkige wilgen langs sloten en weides. Ook de Catalpa bignonioides in onze tuin moet er deze maand aan geloven. Trompetbomen zijn het, maar je hoort ze niet. ‘Lekker kort snoeien in maart,’ had de meneer van het tuincentrum gezegd. Geen getetter dus, maar knip-knip. Het voelt altijd alsof de kapper zijn tondeuse door mijn krullen haalt, oei.

Nieuwsgierig naar dat wat groeit, bloeit en boeit buiten mijn territoriale tuin, trok ik deze week onder een fraai lentezonnetje mijn comfortabele wandelschoenen aan. Bloeidaal en De Schammer staan sinds enkele jaren prominent op de groene kaart van Leusden. Lichtgroen eigenlijk, want dit is natuur in ontwikkeling. Daar waar eens bloemrijke hooilanden, rietlanden en moerasbossen te vinden waren, moeten bloemrijke hooilanden, rietlanden en moerasbossen wederkeren.

Het oude landschap van Bloeidaal en De Schammer is feitelijk in ere hersteld. Zo ontwikkelt zich op zandkopjes droog grasland, terwijl in de lage delen het hooiland terugkomt met koekoeksbloemen en orchideeën. Dat zou de natuur het liefst zelf doen, maar er is geen ontkomen aan de ‘scheppende’ mensenhand. Hier speelt mijn zaag-aversie weer een beetje op, want ik heb de natuur het liefst zo natuurlijk mogelijk, maar vooruit: de biologica van natuurbeheerders is mij vreemd. Het is aan mij om er vooral van te genieten. Van het gras-, riet- en hooiland, die een pleistertrekkend effect hebben op de kleine plevier, de grutto en het witgatje. Voor een billenman als ik het mooiste vogeltje, trouwens.

En kijk daar: de schapen van De Treeker Wissel! Herders José en Jorieke, vorig jaar nog peetmoeders van 285 lammeren, hebben hun kudde even meegenomen naar de andere kant van Leusden. Ja, schapen willen ook wel eens een uitje! Ook hierbij speelt de leidende mensenhand weliswaar een rol, maar tegen deze natuurlijke vorm van begrazing kan geen maaimachine op. Om over de toeristische waarde van een schaapskudde nog maar te zwijgen. Zo werden de wolleballen de afgelopen maanden ook al gesignaleerd bij de Schoolsteegbosjes.

Had ik het op deze pagina laatst niet over toeristische troeven? Voilà! Geachte groenwethouder, José en Jorieke hebben 340 toeristentrekkers in de aanbieding, waarbij het mes aan twee kanten snijdt. In ruil voor een schaapskooi in het buitengebied, graast deze kudde uw grasjes kort en worden recreanten vermaakt. Ik hoor ineens een lentesymfonie-orkest van heb ik jou daar.

Bèèèèèh.

Marco Bosmans, bosmans@xmsnet.nl.