Sapperdeflap

25 september 2019 om 11:14 Lokaal/Column

Dit Knipoogje in de kantlijn van pagina 3 is slechts een heel bescheiden bijdrage aan uw favoriete krant. Ik mis wat dat betreft de journalistieke ambities om uit te pakken, dus laat het grotere Leusder (schrijf)werk liever aan Jeroen, Marcel, Daan, Mariska en Johan.

Grappig genoeg zijn het ook wel eens de kleine schrijvers in de Leusder Krant die me boeien. Maar dan bedoel ik ook de héél kleine schrijvers. Schrijvertjes die eigenlijk geen echte schrijvers zijn en zich met een paar millimeter hebben ingekocht om op pagina 30 een boodschap te verkondigen, veelal zonder afzender. Zo las ik laatst het volgende bericht onder het kopje BEKENDMAKING: "Wie heeft tijdens de kleedjesmarkt op Koningsdag aan mijn moslimbuurvrouw een sapcentrifuge van Bosch verkocht? De zeef ontbreekt nog. 06-51975766."

Intrigerend, niet? Ik vind het prachtig om te lezen dat deze beste buur zich een goede vriend toont in deze wanhoop. Zo goed zelfs dat ze liever vierkante krantenmillimeters afrekent dan een nieuwe zeef koopt. En dan ook nog eens vijf maanden na aankoop!

Uw columnist schrijft het een beetje plagerig, want dit wordt een onmogelijke missie, vrees ik. De betreffende oranjeventer heeft zijn of haar winst diezelfde Koningsdag natuurlijk braaf in het spaarvarken gestoken (of iets minder braaf: in een Heineken-avondje belegd) en kan zich de boedel vast niet meer herinneren. Een typisch geval van een geheugen als een… zeef.

Tja, dossier-Sapcentrifugezeef. Ik stel me dan zo voor dat buuf eerst wat deuren is afgegaan in Hilversum, maar nul op rekest kreeg bij de redactie van Opgelicht, Undercover in Nederland en het regionale Bureau Hengeveld. En toen ook John van den Heuvel en Peter R. de Vries geen heil zagen in de zeefzaak, ze ten langen leste nog hoop vond in de mini-advertenties van deze krant.

Het voetnootje van pagina 30 borrelde vorige week bij mij op tijdens een bezoek aan de laatste kofferbakmarkt van dit jaar. Voor de goede orde: het is mevrouw Bosmans die op de Nieuwe Plantage nog wel eens wil snuffelen tussen de ouwe meuk, terwijl ik me, binnen de roepafstand, prima vermaak als observant. Fascinerend: de jagers van het eerste uur die snel hun slag willen slaan, de dimdammers die zich verliezen in zal ik wel/zal ik niet en de 'boeren' die de handjes laten klapperen.

Mevrouw Bosmans wist in ieder geval een winterjas uit een kofferbak af te d(w)ingen, terwijl mijn scherpe oog dit keer gericht was op de sapcentrifuges mét zeef. Helaas, met John en Peter moet ook ik de moslimbuurvrouw teleurstellen. Maar ik weet het goed gemaakt: ik geef uw telefoonnummer aan marktbaas Co de Vries. Hij wilde dan wel stoppen met zijn kofferbakken, maar in deze zeefmissie ziet hij vast een alibi om volgend jaar opnieuw de Plantage meukklaar te maaien. Bedankt, Co!

Marco Bosmans, bosmans@xmsnet.nl.

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie