Tuintheater

Nu De Tuin tot nader order haar theaterdeuren gesloten en lampen gedimd moet houden, zit er niets anders op dan onszelf te vermaken in de tuin met een kleine T. Geen cultuur, maar natuur.

Theetuin Heyligenberg heeft wat dat betreft veel te bieden. Veel vierkante meters, veel lekkers. Hier groeit en bloeit niet alleen van alles, hier boeit nog veel meer! Neem tuinman Abel Hertzberger. Twee jaar geleden nam hij het stokje over van Seth Jansen. Hertzberger stroopte zijn mouwen, stak zijn handen in de klei en voelde dat het goed was. Het klinkt misschien wat spiritueel, maar de ‘nieuwe’ beheerder aardt hier letterlijk.

Een puber was Abeltje, toen hij, enig kattenkwaad ten spijt, al op het pad van de vrede belandde. Dat pad bracht hem ver. Tot in Tuzla zelfs, waar Hertzberger zich, na de moord op duizenden Bosnische moslimmannen, ontfermde over de nabestaanden. Hij wist zogezegd de zwarte bladzijde uit de historie van de Nederlandse krijgsmacht een beetje wit te geven.

Díe man, de pensionado-grens voorbij, is tegenwoordig vooral op handen en voeten te vinden tussen het rijpe Heyligenberg-plukfruit. Of met de riek in het pieperveld. “Om goud te delven,” zo grapte hij deze week. Dat goud vormt zowaar een mooie metafoor in het contrast tussen de hulp aan de weduwen van Srebrenica en het moestuinieren in Leusden. Tussen ver weg en dichtbij. Hertzberger bracht vrede en liefde, en weet daardoor als geen ander hoeveel geluk er schuilt in die ene aardappel, die onderaards op ons wacht. In de geest van Mahatma Gandhi is de tuinman feitelijk niet anders dan een discipel. Immers, ‘de aarde biedt voldoende om ieders behoefte te bevredigen, maar niet ieders hebzucht’.

Het leven noch de visie van Abel Hertzberger passen in dit kolommetje op pagina 3. Een boek zou hem beter passen. Of een spreekbeurt wellicht, in zijn eigen tuin-theater. En zo had ik deze zomer, uit corona-nood, graag meer optredens gezien in Theetuin Heyligenberg, maar dat gaat de vrijwilligers van De Tuin helaas niet lukken.
Leusden kan zich wel verheugen op andere initiatieven, zoals het openluchttheater op landgoed Leusderend en Cultuur bij je Buur, het nieuwe evenement van de buurtvereniging in Alandsbeek, wat trouwens erg lijkt op Struinen in de Tuinen. Waarom is hier geen samenwerking gezocht met de struinende buren in Amersfoort? Een goede buur is namelijk beter dan…

Het is hoe dan ook fijn te weten dat cultuur en natuur in Leusden prima samen kunnen. Wie een beetje om zich heen kijkt, ziet, hoort en beleeft van alles, bij voorkeur tussen wat groeit en bloeit. En als u deze zomer toch toevallig op de Heyligenberg een kop thee drinkt of aardappels haalt, zie de inspirerende tuinman aan. Voel dat het goed is en vraag hem meteen even naar zijn vegetarische jus! Een aanrader.

Marco Bosmans, bosmans@xmsnet.nl.