Afbeelding
Peter Sneep
Column

Schommelbrief

2 juni 2022 om 11:10 Column Columns Peter Sneep

En weer heeft iemand een brief opgehangen. Begin april vond ik langs de Grebbeliniedijk een boodschap aan een jonge huttenbouwer, met de oproep voorzichtig te zijn met bomen. Dat was lief.

Afgelopen vrijdag vond onze dochter opeens een brief aan de gele schommels achter ons huis. De geplastificeerde brief was bijzonder ambtelijk geformuleerd. Toch snapte mijn negenjarige kind de boodschap meteen. ‘De schommel gaat weg!’ riep ze verbijsterd. ‘Dat mag niet! Dit zijn veel betere schommels dan die blauwe daar’, wijzend in de richting van een speelveld verderop.

Terwijl mijn dochter fanatiek begint te schommelen – het kon zomaar de laatste keer zijn – probeer ik het jargon van de brief te ontcijferen

Terwijl mijn dochter fanatiek begint te schommelen – het kon zomaar de laatste keer zijn – probeer ik het jargon van de brief te ontcijferen. ‘Ter attentie van de gebruikers van dit speelterrein’, staat erboven. ‘Geachte heer/mevrouw’. Ik begin me onbehaaglijk te voelen. De opsteller van de brief heeft er kennelijk niet over nagedacht hoe je de gebruikers van schommels op hun eigen niveau aanspreekt. ‘We vragen hiervoor begrip’, staat een paar alinea’s verder. Dat dus. Een kind heeft dat begrip niet, nooit.

Lees even mee. ‘Enkele jaren geleden heeft de gemeente Leusden besloten dat het aantal speellocaties en speelvoorzieningen in de openbare ruimte verminderd dient te worden. Voornaamste reden hiervoor is dat het financieel niet haalbaar is om de ruim 180 locaties in stand te houden.’ En even verderop: ‘Dit speeltoestel wordt verplaatst naar een wijk waar het speelaanbod op dit moment minder uitgebreid is.’

In mijn hoofd zie ik de plattegrond van Leusden. Daarin zijn dus maar liefst 180 plekken waar kinderen kunnen spelen op een gemeentelijke wipkip, kabelbaan, bandenschommel, klimrek, zandbak of waterpomp. En dan zijn er toch nog plekken waar bijna geen speeltoestellen zijn. Zo erg kan het dus niet zijn.

Dochter bedenkt later: We moeten in actie komen. De deuren langs en handtekeningen ophalen

Dochter bedenkt later: ‘We moeten in actie komen. De deuren langs en handtekeningen ophalen.’ Ze noemt namen op van kinderen die dat durven – zelf vindt ze zomaar ergens aanbellen altijd een beetje eng. Onze zoon vindt dat niet nodig: ‘Dat heeft toch geen zin’, zegt hij. Nuchterheid is hem niet vreemd.

Aan het eind van de brief stokt mijn adem. Het ambtelijk schrijven is ondertekend door de ambtenaar die wordt aangeduid met ‘Vakspecialist groen en spelen’. In mijn hoofd ontstaat nu een draaiend gevoel. Je zou denken dat iemand met zo’n functie zich vrolijk en enthousiast inzet om Leusden vol te zetten met speeltoestellen. Maar nee, die dingen kosten geld, dus weg ermee. Ofwel: om deze ambtenaar te kunnen blijven betalen, moeten er speeltoestellen weg. Maar misschien vindt hij het wel heel erg vervelend maar voert hij het beleid uit.

Hierbij een oproep aan de politiek. Doe iets! Leusden heeft zelf op de gemeentelijke website staan dat onze mooie openbare ruimte uitnodigt tot sport en bewegen. Nou dan!

Peter Sneep, pjsneep@gmail.com

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie