Afbeelding
Pixabay
Column Peter Sneep

Ze zei ‘ja’!

15 december 2022 om 11:01 Column

In Amersfoort zijn er kerkdiensten voor christelijke Iraniërs die naar Nederland zijn gevlucht. In die diensten worden Nederlandse en Iraanse liederen gezongen. De kerkgangers zingen de Iraanse liederen mee met een cd. De Nederlandse liederen worden op het orgel begeleid. Zo nu en dan word ik daarvoor gevraagd. Ik vind het er altijd mooi: twee totaal verschillende culturen die samenkomen bij een gemeenschappelijke geloof.

Eén van de Iraniërs kreeg een relatie met een Nederlandse vrouw. Op een mooie zondag vroeg hij haar zomaar opeens tijdens zo’n kerkdienst ten huwelijk. Ze was volslagen verrast, maar ook heel erg blij. Ze zei ,,ja’’! Ze zijn nog steeds bij elkaar.

Zoiets maak je maar één keer mee, dacht ik. Maar afgelopen zaterdag zag ik het opnieuw

Zoiets maak je maar één keer mee, dacht ik. Maar afgelopen zaterdag zag ik het opnieuw. Het was weer in een kerk en weer bij een bijeenkomst met twee verschillende culturen. Het gebeurde tijdens het kerstconcert van muziekvereniging Lisiduna in kerkgebouw De Koningshof.

Voor de pauze zong een gelegenheidskoor van veertig kinderen, bijgestaan door een stuk of acht jonge toneelspelers. Ze beeldden het kerstverhaal uit met oude en nieuwe liederen, begeleid door het orkest of op de piano. Het eerste lied zette onvermoed de toon:

Langzaamaan zie je ’t gebeuren:
Muren vallen, muren scheuren.
Mensen stappen uit het puin.
Landen gaan open,

je durft weer hopen
op betere tijden.

Na de pauze werkte Lisiduna samen met een koor van Oekraïense vluchtelingen uit de Storkstraat. Op het podium stonden vijftien jonge vrouwen en drie jonge mannen. 

Ze zongen kerstliederen uit hun eigen land: prachtige teksten op mooie en zangrijke melodieën. Het was fijn dat de vertalingen werden geprojecteerd. Zo viel het me op dat in de teksten van een paar kerstliederen terloops het land Oekraïne werd genoemd. Eén zin uit een lied over baby Jezus trof me en zoemde nog lang door in mijn hoofd: ,,Hoe kan een kleine hand de hele wereld helpen?’’ Zou Jezus vandaag vanuit de hemel een einde kunnen maken aan die stomme oorlog?

Eén van de zangers verliet tussen twee liederen het podium en liep de zaal uit. Na het volgende lied kwam hij weer terug. Hij kreeg de microfoon. In het Engels vroeg hij een van de zangeressen uit het koor naar voren. Hij haal de een doosje met gouden ringen tevoorschijn en ging op de knieën. ,,Will you marry me?’’ vroeg hij.

Ze zei ,,ja!’’

De zaal ontplofte van geluk en ontroering. Mensen gingen staan en iedereen applaudisseerde. Lisiduna zette spontaan ‘Lang zullen ze leven’ in. Iedereen zong mee.

Mensen stappen uit het puin.

Je durft weer hopen
op betere tijden.

Peter Sneep, pjsneep@gmail.com

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie