'Ik heb een haat-liefdeverhouding met die scanners.'
'Ik heb een haat-liefdeverhouding met die scanners.' Eigen foto
Column Peter Sneep

Steekproef

9 februari 2023 om 11:26 Column Columns Peter Sneep

Mijn vrouw en kinderen maakten afgelopen vrijdag iets bijzonders mee bij Albert Heijn op ‘t Erf. Bij de scankassa bliepten ze als eerste een tijgervolkorenbrood. Op het scherm verscheen meteen de melding dat er assistentie onderweg was. Mijn vrouw was verbaasd, omdat voor een brood geen leeftijdscontrole nodig is, zoals bij alcohol. Een medewerkster vertelde dat het brood niet verkocht mocht worden, omdat er ‘een blokkade’ op zat. ,,Het kan zijn dat er een productiefout in zit.” Mijn vrouw leverde het tijgervolkorenbrood in en haalde bij de broodafdeling een ander, niet geblokkeerd fijnvolkorenbrood. Daar hoorde ze dat een AH-medewerker aan het bellen was. ,,Ik haal alle volkorentijger uit het schap’’, beloofde hij de persoon aan de andere kant van de lijn.

De kinderen vonden het een spannend avontuur, helemaal toen mijn vrouw eenmaal thuisgekomen op nieuwssites ontdekte wat er aan de hand was. Er zaten mogelijk stukjes kunststof in het brood. De kennis in de scanner behoedde ons voor gevaar.

Snij m’n kinderen maar open. In elk van de buikjes zit een croissant. Ik realiseer me dat dat dan letterlijk een steek-proef wordt...

Ik heb een haat-liefdeverhouding met die scanners. Je kunt er snel boodschappen mee doen, maar als de supermarktcomputer je uitkiest voor een steekproef, moet je soms lang wachten en gaat de tijdwinst weer verloren. Afgelopen maandag gebeurde het weer. Ik vind dat altijd een onzeker moment. De controleuse was er in een paar seconden. Ze steekproefde vier boodschappen en toen gaf haar scanner aan dat ik kon gaan.

Maar die paar seconden waren genoeg om een oude herinnering naar boven te laten borrelen. Onze kinderen waren nog klein. Dochter wilde onderweg uit school iets lekkers eten. ,,Zullen we een croissant kopen bij Hoogvliet?’’ vroeg ze. Ik geef toe. In de winkel scan ik de broodjes en geef ze aan de kinderen die meteen beginnen te knagen. Verder kopen we niks.

In die tijd was er geen afzonderlijke scankassa met eigen uitgang. Je moest gewoon in de rij met de andere klanten. Het was druk, die dag. De kinderen hebben hun croissant al op als we aan de beurt zijn. De kassier scant mijn klantenkaart en zegt: ,,u heeft controle. Mag ik uw boodschappen nog een keer scannen?’’

,,Ja hoor’’, zeg ik. ,,Snij m’n kinderen maar open. In elk van de buikjes zit een croissant.’’ Ik realiseer me dat dat dan letterlijk een steek-proef wordt. ,,Oeps’’, zegt de man. Hij zucht. ,,Ik kan alleen verder als uw boodschappen hier nog een keer worden gescand. Waarom scant u dan ook, als u maar voor een dubbeltje boodschappen doet?’’

De kassier doet vervolgens een groot aantal mysterieuze handelingen op het toetsenbord van de kassa. In de lange rij achter me ontstaat het eerste gemopper. ,,Als u nu betaalt, is het goed’’, zegt hij uiteindelijk.

Ik pin vijftig cent. De kinderen zijn nog heel.

Peter Sneep – pjsneep@gmail.com

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie