Samen voor weeskinderen: Theo Blom en Gerard van Dijk nemen afscheid

LEUSDEN Het begon allemaal relatief klein en eenvoudig. Inmiddels is WALO een organisatie die verschil maakt. Theo Blom en Gerard van Dijk nemen er na twintig jaar afscheid als vrijwilligers.

Arnoud J Spaaij

Aan de eettafel van een boerderij in Achterveld vertellen zwagers Theo Blom en Gerard van Dijk over het ontstaan en het werk van WALO. De amicale sfeer moet heel aardig weergeven hoe de twee mannen jaren lang hun werk deden om weeskinderen in Oekraïne te steunen. Hun verhalen hebben een optimistische en vrolijke toon terwijl het werk van WALO heel serieus en soms zelfs complex blijkt. ,,Als hij wat bedenkt, dan komt hij bij mij”, zegt Blom met een grijns terwijl hij naar de andere kant van de tafel wijst. ,,Dat komt omdat jij altijd alles doet”, grapt Van Dijk er prompt achteraan. In hun verhaal over twintig jaar vrijwilligerswerk voor WALO vullen de mannen elkaar ook telkens aan.

W VAN WALO WALO stond aanvankelijk voor Werkgroep Achterveld Leusden Oekraïne. Later werd de W de afkorting voor wisselwerking. Het dekt meer de lading omdat in Oekraïne de stichting Orphans Future tegenwoordig de meeste zaken ter plaatse regelt. In twintig jaar tijd is er in de organisatie heel wat veranderd. ,,Het begon eigenlijk met een bezoek van pastoor Kozlowsky aan mijn vrouw Annie en mij”, vertelt Van Dijk, ,,Via de vader van Edward Skubisz, een docent van ’t Hooghe Landt, kwam hij bij ons. We waren in 1993 samen mee geweest als begeleiders met een uitwisseling van de school van onze dochter Ankie. Pastoor Kozlowsky wilde graag hulp bij projecten in Oekraïne. Dat werd toen wel opgestart, maar het liep allemaal nog wat moeizaam.” Een verzoek vanuit Oekraïne of er kinderen in de zomervakantie naar Nederland mochten komen werd afgewezen. Van Dijk: ,,Ook omdat we niet zagen zitten dat de kinderen hier in een enorme luxe en rijkdom zouden verblijven en na de zomer weer hadden moeten omschakelen naar hun eigen leven. Hulp bij kindervakantieparken daar ter plekke was veel nuttiger vonden we.”

Al snel werd de opzet veranderd. Van Dijk: ,,In die tijd brachten we de organisatie van kindervakantiekampen over naar de Parochiële Caritas Instelling. Ik was er voorzitter en Theo ging mij opvolgen.” Dat laatste liep wat anders, want uiteindelijk trokken ze samen verder op in het Oekraïne-project. In 1999 ging een delegatie kijken in Oekraïne. En na tien jaar kindervakantiekampen via Kiev kwam er voor WALO een nieuwe partner in Ternopil. In deze Oekraïense stad had Andriy Nazarenko, zelf wees, Orphans Future opgericht. De stichting regelt niet alleen vakantiekampen maar begeleidt weeskinderen ook na hun achttiende jaar om een zelfstandig leven op te bouwen. ,,Andriy doet dat heel goed”, zegt Blom, ,,hij bezocht ons hier om uit te leggen met welke projecten hij bezig is en om te kijken hoe de kerstmarkt die wij organiseren verloopt.”

CORRUPTIE Ook andere vrijwilligers kwamen naar Leusden en Achterveld. Dikwijls verbleven ze als gasten bij Van Dijk in huis. ,,Wat ze heel slim doen is, om steun te krijgen van anderen, telkens één project promoten. Dat werkt beter dan geld werven in het algemeen”, legt Van Dijk uit. Toch zijn er heel wat spullen in de loop van de jaren ingezameld die naar Oekraïne zijn gebracht. Leermiddelen, speelgoed, maar ook bijvoorbeeld tientallen tweedehands fietsen die werden ingezameld in Leusden en omgeving. ,,Het lastige is, goederen krijg je de grens niet over. Ook al zijn het tweedehands spullen, het wordt daar gezien als import. Nog naast de bureaucratie en corruptie die je onderweg tegenkomt.”

In Oekraïne worden de spullen die WALO meebrengt met een lach uitgeladen. - Foto: WALO

KERSTMANNETJES De grootste bron van inkomsten voor WALO is in alle jaren de kerstmarkt aan de voet van de Sint Jozefkerk geweest. De mannen denken dat naar schatting zo’n 1.500 kerstmannetjes zijn gemaakt en verkocht. De karakteristieke boomstammetjes met een lachend gezicht en rode puntmuts erop geschilderd worden nog steeds geschilderd door Gerard’s vrouw Annie samen met haar zus Rikie. In alle jaren heeft de kerstmarkt een geschatte bruto opbrengst van 75.000 euro. Daarmee is het evenement van essentieel belang in de werving van fondsen voor WALO. De organisatie was dus de moeite waard en kostte heel wat energie van de mannen. ,,Jawel, maar het is een hele groep waarmee we het doen. Myriam Voorburg gaat het van ons overnemen. En natuurlijk hopen we dat iedereen zich zo blijft inzetten als in de afgelopen jaren.” De kerstmarkt groeide binnen het dorp in twintig jaar uit naar een traditioneel onderdeel in de aanloop naar kerst.

PETTEN Elkaars zinnen afmakend vertellen Van Dijk en Blom: ,,Ja, door slecht weer kwamen we op een gegeven moment onverwacht in de kerk terecht. Zo zijn we uiteindelijk met de kerstmarkt naar binnen gegaan. Later zijn we pas ieder jaar tenten gaan neerzetten. De samenwerking met de kerk heeft sowieso veel opgeleverd. Daar zie je ook dat onze lijntjes heel kort zijn. Dan regel je gemakkelijk spullen of wat dan ook.”

De beide mannen zijn actief in het sociale leven. Dat helpt enorm bij het organiseren van dingen voor WALO. ,,Ja ik heb nog wel eens meerdere petten op”, zegt Van Dijk, ,,Dan ken je veel mensen en kom je gemakkelijk ergens tot resultaten.”