Nils Zelle: 'Learning by doing' is nog steeds mijn motto.
Nils Zelle: 'Learning by doing' is nog steeds mijn motto. Ko Groen

Zincafé 10 jaar: ‘Een goed verhaal brengt mensen in beweging’

17 januari 2021 om 08:30 Mensen

LEUSDEN In 2020 bestaat het Zincafé 10 jaar. Dat wordt deels gevierd met een serie interviews in de Leusder Krant over ‘de zin van het leven’. Daarvoor wordt een tiental Leusdenaren uitgenodigd om hier hun visie over te geven in interviews met Eric-Jan Tuininga (ejtuininga@gmail.com) en Eugeen Baljet (e.j.baljet@kpnmail.nl).

Nils Zelle ziet zichzelf als ervaren communicatie-adviseur. Hij denkt creatief mee met zijn klanten. Ondanks weinig succes op school kwam hij via het Grafisch Lyceum bij Elsevier terecht en van daar in de artistieke wereld van de reclame. Bijna zijn hele leven woont hij in Leusden.

Hoe kwam je in Leusden?
Mijn ouders komen oorspronkelijk uit Amsterdam. Via Soest kwamen ze in Leusden terecht. Op mijn vierde verhuisde ik naar de gloednieuwe Eurowoningen. Na een tijdje gingen mijn ouders scheiden en toen is mijn moeder de mavo gaan volgen en vond ze een baan bij de gemeente. Met mijn twee broers had ik in die wijk en ook op de hockeyclub een heerlijke jeugd. Na mijn trouwen met Marie Claire zijn we ook in die buurt gaan wonen.

En toen ging je voor jezelf beginnen
Dat is een ontwikkelingsproces geweest. Ik liep stage en werkte daarna bij Elsevier en ontdekte vanuit de grafische kant mijn interesse in de journalistieke aspecten van communicatie. Later werkte ik bij drukkerijen en kwam met de productionele en commerciële kant in aanraking. Ik werkte toen veel voor reclamebureaus, waarmee het conceptuele en vormgeving op mijn pad kwamen. Met mijn ervaring in deze drie-bedenken, maken en verkopen- had ik het fundament voor mijn eigen bedrijf Zelle & Zo. De & Zo’s zijn mijn vaste freelancers, waar ik in projecten mee samenwerk. Na bijna 20 jaar kan ik zeggen: het loopt goed. Natuurlijk hebben we ook moeilijke momenten gekend. Gelukkig werkte Claire in het begin ook mee. Van huis uit heb ik de waarde van geld meegekregen en dat heeft mij als kleine zelfstandige echt geholpen. Pas toen het bedrijf goed liep zijn we wat ruimer gaan leven.

Na bijna 20 jaar kan ik zeggen: het loopt goed. Natuurlijk hebben we ook moeilijke momenten gekend

Wat kregen jullie kinderen van het goede leven mee?
Het is wel grappig om te zien hoe ons tweetal verschilt. Onze dochter was vroeg klaar op de havo en ging voor een tussenjaar naar Argentinië. Daar heeft ze ingezien hoe ruim wij hier leven. En hoe gelukkig ze kon zijn dat haar wieg in Leusden stond. Na haar terugkomst, is ze business innovatie gaan studeren, met een voorliefde voor social business. Ze wil de wereld mooier maken en mensen in hun kracht zetten. Toen ze laatst overwoog een nieuwe smartphone te kopen, aarzelde ze. Ze realiseerde zich wat zo’n bedrag daar betekent. Onze zoon is anders, houdt van luxe spullen en mooi design. Daar geniet hij dan ook echt van. Overigens maak ik me post-corona best zorgen over hun toekomst, ik denk dat ze het niet automatisch beter krijgen dan de generatie voor hen.

Ben je zelf maatschappelijk betrokken?
Ja, dat aspect heb ik ooit opgepakt door lid te worden van Junior Kamer. In dat verband heb ik veel internationale congressen bezocht. Veel geleerd van diverse trainingen. Ik zat ook in het lokale en nationale bestuur, dat heeft me enorm veel ervaring opgeleverd. ‘Learning by doing’ is nog steeds mijn motto. Ook heb ik bestuursfuncties gehad bij de hockeyclub, in de ledenraad en het coöperatiefonds van de Rabobank, en nog steeds bij Lisidunahof en de Stimuleringsprijs Leusden. Geïnspireerd door het idee van Junior Kamer startte ik ooit de ‘Borrel voor Ondernemers’ in Leusden. Op basis daarvan vroeg de gemeente mee te werken aan een onderzoek rondom ZZP’ers. Dat resulteerde uiteindelijk in ZPoint, waar ik vijf jaar voorzitter van was. Een mooi met-en-van-elkaar-lerend netwerk.

Kan je als kleine zelfstandige overleven in deze tijd?
Ik heb het voordeel dat ik als eenling werk en alleen een beroep op mijn ‘&Zo’s’ doe als een project daarom vraagt. Met mijn klanten probeer ik vooral mee te denken, samen hun kansen ontdekken, vanuit de kern van hun bestaansrecht. Mijn credo is ‘een goed verhaal brengt mensen in beweging’. Als je verhaal klopt, draagt dat bij aan je succes. Je kunt dat communicatief op heel veel manieren vormgeven en dat lukt me goed. Ik probeer mensen bewust te maken van hun mogelijkheden. Wel zie je nu dat veel projecten worden uitgesteld. Ook mijn ‘&Zo’s’ hebben daar last van.

Ik ben van nature nieuwsgierig naar het waarom van een vraag. En niet alleen bij klanten, maar ook in gewone contacten

Speelt zingeving ook een rol?
Misschien via een omweg wel. Ik ben van nature nieuwsgierig naar het waarom van een vraag. En niet alleen bij klanten, maar ook in gewone contacten. Voor mij is het belangrijkste doel: mensen in hun kracht zetten. Dat klinkt niet alleen mooi, ik ben ook initiatiefnemer van een platform om dat te bevorderen. Empowerbox werkt zowel online als offline. Daarmee ondersteunen we vooral ondernemende mensen op een zinvolle manier. Inzicht geven en mogelijkheid bieden in hun eigen persoonlijke groei. Voor mij is zingeving ook dit soort bewustzijn, ik help dat ontwikkelen. Ik krijg de grootste voldoening als een klant zegt ‘door met jou te praten worden mijn business en mijn aanpak zelfs voor mijzelf nog meer helder’. Misschien heb ik zelf in mijn leven te veel in de ‘geefstand’ gestaan? Alsmaar bezig dingen voor anderen te doen? Nee, geen burn-out, dan eerder een burn-ON. Ik ga nu ontdekken, dat ik meer aandacht aan mijn eigen ontwikkeling mag schenken. Dat brengt me ertoe meer aan ‘zin-neming’ te doen: ik geef mezelf meer ruimte voor ontspannende dingen. Ik pak schilderen weer op. En zoek ook boeken die mijn brede nieuwsgierigheid kunnen bevredigen. In deze rustige periode kom ik nu eindelijk aan echte boeken toe. Ben ook van plan de Bijbel te gaan lezen. Wat me ook enorm fascineert is ‘De Profeet’ van Khalil Gibran.

Een trainer raadde mij ooit een heel andersoortig boek aan: ‘Als de leuning beweegt’. Dat is een metafoor voor gebrek aan stevig houvast in maatschappelijke ontwikkelingen. Maar die kun je ook persoonlijk opvatten. Ik heb die houvast nog niet ontdekt, ondanks mijn belangstelling voor religies en de levenswijsheid die daarin wordt aangereikt. Ik bezie tot nu toe het leven als een aaneenschakeling van probeersels en die kunnen gelukkig ook goed uitpakken.

Eric-Jan Tuininga, Eugeen Baljet

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie