Dominee waardeert openheid: 'Ik heb het idee dat de kerkmuren hier lager zijn'

LEUSDEN Pieter van den Berg is sinds 1 september verbonden aan de Gereformeerde Vrijgemaakte Kerk de Koningshof. Hiervoor was hij elf jaar dominee in Staphorst. Een introductie.

Marcel Koch

Zo gewend hij inmiddels is achter het spreekgestoelte in de grote kerkzaal van de Koningshof, zo onwennig is de dominee nog in de keuken van het kerkgebouw, zo blijkt bij aanvang van onze ontmoeting. Welk keukenlaatje hij ook opentrekt, zijn vlijtige zoektocht naar koffie of thee blijft zonder resultaat. Als de verslaggever vervolgens een glaasje water voorstelt, is hij onmiddellijk om. En zo gaat de gastheer even later met twee theeglazen gevuld met kraanwater in zijn hand voor naar één van de huiskamers van het kerkgebouw. Zie hier de opmaat tot een prettig gesprek waarin hij onder meer de uitspraken doet: ,,M'n hart is vol van God én mensen en dan gaat het bloed snel stromen.'' En ook: ,,Ik ben geen predikant die die tegen zijn toehoorders zegt: zus en zo moet je leven! Ik wil naast de mensen staan, maar ze ook stof tot nadenken meegeven.''

AVANCES Van den Berg was bij meerdere gemeentes in beeld, maar eerdere beroepen om elders, buiten Staphorst, Gods Woord te preken nam hij niet aan. Ze kwamen te vroeg of kwamen ongelukkig uit, óf hij voelde zich niet geroepen. De avances van GVK de Koningshof (zo'n achthonderd leden) kon hij evenwel niet weerstaan. ,,Met de beroepencommissie zat ik direct op dezelfde geestelijke golflengte''.

Leusden is voor de 52-jarige Van den Berg, wiens wieg in Vlaardingen stond en afstudeerde aan de Theologische Universiteit in Kampen, zijn vierde standplaats als dominee. Zijn loopbaan startte in Anna Paulowna. Nadien deed hij respectievelijk Veendam en Staphorst aan. In laatstgenoemde gemeente was hij in 2017 initiatiefnemer van een kerkentocht binnen het dorp, ter gelegenheid van de herdenking van 500 jaar reformatie. ,,De kerkgenootschappen in Staphorst hebben nogal hoge kerkmuren, ik wilde die weleens doorbroken zien worden. En 500 jaar reformatie was hiervoor een uitstekende aanleiding.''

Hoewel het grensverleggende idee aanvankelijk met scepsis werd omgeven, ook door collega-predikanten (,,Je trekt aan een dood paard''), werd het een groot succes. Vele Staphorsters namen een legitiem kijkje in een andere kerk dan hun eigen kerk. Het initiatief leidde volgens Van den Berg tot zinvolle ontmoetingen. ,,En dan blijken er toch ook overeenkomsten te zijn. Het project voelde weldadig. Of een dergelijk initiatief ook iets voor Leusden is? Ik heb het idee dat de kerkmuren hier een stuk lager zijn.'' Zelf woonde hij al eens, koud in Leusden, een zondagdienst bij in de Dorpskerk. ,,Puur uit interesse en nieuwsgierigheid.'' Enige dagen later hoorde hij via een lid van zijn gemeente dat zijn aanwezigheid niet onopgemerkt was gebleven. Lachend: ,,Wat dat betreft is Leusden niet anders dan Staphorst.''

Naar eigen zeggen begint hij al wortel te schieten in Leusden. ,,De afgelopen maanden hebben mij geleerd dat de gemeenteleden graag hun verhaal met mij willen delen. Die openheid waardeer ik zeer.''