Meesterlijk

Pa-pa-pa-paaa… Zo op papier slaat het nergens op, maar geblazen en gestreken klinkt het wonderschoon. Pa-pa-pa-paaa… Dreigend ook een beetje. Ik heb het de afgelopen week meerdere malen moeten laten horen, vooral aan dochterlief en haar vrienden. We zijn naar het Concertgebouw geweest, namelijk. Zij en ik naar Beethoven.

'Naar Bilthoven?' Nee, naar Beethoven, de Duitse componist. 'Gaf hij een concert dan?' Nee, Beethoven is al een tijdje dood. 'Maar hij stond toch in het Concertgebouw?!' Nee, zijn muziek werd gespeeld door een heel groot orkest. Zijn muziek is nog steeds erg populair, namelijk. 'Aha. Draaien ze die ook op Qmusic?' Nou, dat kan ik me niet echt voorstellen, want zijn muziek duurt over het algemeen wat langer dan drie minuten. 'Noem eens een paar hits.' Eh..

Hier doemt een generatiekloof op, beste lezers. Uw 52-jarige columnist is letterlijk van een andere eeuw. Aangezien de pick-up en cd-collectie Huize Bosmans een tijdje geleden hebben verlaten, stelde ik voor de smartphones even op tafel te leggen en Beethoven toe te voegen aan de persoonlijke favorietenlijst op Spotify. Beethoven gevonden? Klik dan nu op de Vijfde Symfonie en luister: Pa-pa-pa-paaa…

'O, die! Maar die ken ik wel. Is dát Beethoven?' Wat volgde was verrassend. Op diezelfde telefoons werd namelijk Robin Thicke gevonden. Wat blijkt: hij verwerkte de symfonie van Beethoven in zijn nummer When I get you alone. En ook ene A+ deed dat in Enjoy yourself. Ja, er werd zowaar een kloof gedicht bij het beluisteren van deze nieuwe jasjes voor mijn Ludwig. Heel bijzonder.

U moet trouwens niet denken dat dochterlief (18) snel te overtuigen was van een avondje Beethoven met paps in Amsterdam. Want: druk, druk, druk. Maar omdat haar favoriete grappenmaker Tijl Beckand al eens hoog opgaf van de Duitse componist in zijn programma De Tiende van Tijl en een docu-serie over de grote meester maakte, was het 'T-woord' al snel een sterk wapen binnen mijn argumentatie.

We hebben er een onvergetelijke avond van gemaakt, Ludwig, zij en ik. En natuurlijk kon paps zich op de terugweg niet inhouden. Het grote Beethoven-college ging voort met de uitleg dat dat de Vijfde Symfonie na pa-pa-pa-paaa... eigenlijk alleen maar vrolijker wordt. En wist je trouwens dat het stuk begint met een achtste tel rust, schat? Bijzonder, hè? En wist je trouwens dat Beethoven doof was terwijl hij prachtige stukken componeerde? En wist je…

'Pap, wist je trouwens dat je niet helemaal naar Amsterdam hoeft om Beethoven te horen? We hebben toch ook Valleiconcerten in Leusden? Daar spelen ze ook Beethoven. Kun jij de volgende keer lekker met mama heen. Met ma-ma-ma-maaa…'
Maar lieverd, je kent de Negende van Beethoven nog niet! Ze hoort me niet. Q zit in haar oortjes, met de hitjes van deze eeuw. Zucht.

Marco Bosmans, bosmans@xmsnet.nl.