Afbeelding
Archieffoto BDU Media
Column Knipoogje

Geëquipeerd

25 januari 2023 om 11:26 Column

Heeft u vorige week de uitnodiging van Rotary Leusden voor het Groot Leusdens Dictee gezien? Leuk, was mijn eerste reactie. Maar in alle eerlijkheid: ik durf niet.

De vraag zorgt nu al een week voor een gewetenstwist. Aan de ene kant ben ik het aan mijn liefde voor taal en schrijversstand verplicht, maar er knaagt ook iets. Wat nou als ik het verpruts? Wat nou als de druk me teveel wordt en ik voor een grote groep beterweters met 36 fouten de zaal wordt uitgestuurd?

Het brengt iets traumatisch bij me boven, merk ik. Met alle respect voor mijn Nederlands-docenten van de Mavo Leusderweg, maar de scholier in mij had vrijheid nodig. De verplichte rijtjes en regeltjes, de schoolse tucht en orde; ze geselden mijn creativiteit. En dat niet alleen: overhoringen, toetsen en examens zorgden vooral voor paniek. Inderdaad, dictees incluis. Zoveel paniek zelfs dat ik postuum het label ontoerekeningsvatbaar op die jonge Marco zou willen plakken.

Want hoe zat het ook alweer met de streepjes in het voltooid deelwoord van e-mailen: geëmaild, geë-maild, ge-e-maild? Help!

Ik weet het, tussen BOOM, ROOS, VIS en mijn 238ste kolommetje in deze krant zit een halve eeuw (men)taalontwikkeling. Hoewel ik nog altijd geen fatsoenlijk boek heb gelezen, heb ik er al wel drie geschreven en weet ik doorgaans ook in de krant wel weg met letters en woorden. Sterker nog, ik smul van zinnen als ‘Zulke lammenadige anastrofes vernoemde de criticaster naar zijn tante Betje, in wier postale verbiage een heel aantal zeugmata, polysyndetonsen anakoloeten wiewauwde’ zijn’. Maar wanneer de voorlezer van dienst straks in FORT33 rept over mailverkeer, dan kan ik al snel op slot schieten. Want hoe zat het ook alweer met de streepjes in het voltooid deelwoord van e-mailen: geëmaild, geë-maild, ge-e-maild? Help!

De persoonlijke aanmoediging door twee Rotarians kreeg vorige week onverwacht ook support van gene zijde. Althans, zo voelde ik het. Jacques van Houtert en Arjan Paans zijn onlangs overleden, beiden spijtig jong. Van Houtert was schooldirecteur in Leusden, Paans kranten-chef. Zij kenden mijn pen en zouden me – kom op, laat je niet kennen! – direct op dictee hebben gestuurd.

Wat ik mijn supporters kan beloven is dat ik op 22 februari van de partij ben. Vooruit, dan neem ik mijn lievelingspen mee en krabbel ik voor de zekerheid de streepjesregel op mijn onderarm, net als vroeger. En mocht er dan nog een tafeltje vrij zijn, dan zal ik mij moedig schikken. Misschien.

Veel liever nog zou ik zien dat 200 andere Leusdenaren deze avond peentjes zweten. Is het niet voor het prachtige doel (de taalschool van Voila), dan wel vanwege de geschiedenisles van de schrijvers Huurdeman en Oeben of het optreden van burgerlezer Bouwmeester, die zich, ontlast van de taaie, ambtelijke schrijverij, nu al verheugt op de megasimpel ge-sms’te mededeling in het minutieus gekalligrafeerd epistel. Schrijvers klaar? Ehh.. Ik kijk ernaar.

Marco Bosmans, bosmans@xmsnet.nl

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie