Column Peter Sneep: ‘Er zitten jonge vosjes in de wei’

Vossenkraambezoek

Ik fietste anderhalve week geleden op zondagavond naar Amersfoort. Het was rond kwart over zes. Op de hoek van de Heiligenbergerweg en de Burgemeester de Beaufortweg stonden twee mensen naar een weiland te kijken. Ze hadden forse fotocamera’s bij zich. Dus keek ik ook. Wat zagen ze? Ik zag twee dieren in de wei. Waren het poezen? ‘Het zijn jonge vossen’, zei één van de fotografen.

Ik keek een minuutje, fietste door en belde ondertussen naar huis. ,,Er zitten jonge vosjes in de wei”, zei ik. Onze zoon houdt van vossen. Hij heeft vossenknuffels in alle maten, van een meter groot tot de minivos van een paar centimeter die aan zijn schooltas hangt. Op school maakte hij onlangs een werkstuk over de vos. Daarin combineerde hij in het hoofdstuk met de titel ‘De vos in Minecraft’ twee van zijn liefhebberijen. ,,Je moet echt gaan kijken”, zei ik door de telefoon. Huize Sneep reageerde opgetogen.

Ongeveer twee uur later kwam ik terug. Om eerlijk te zijn was ik de vossen vergeten. Maar toen ik het Lockhorster Bos uit kwam, kon ik er niet omheen. Tientallen mensen stonden zich nu bij het weiland te vergapen aan de babyvosjes. Vertedering alom, nou ja, bijna alom. ,,Zijn babyvossen hier zeldzaam ofzo”, vroeg een vrouw die net kwam aanlopen aan een willekeurige toeschouwer. Zonder het antwoord af te wachten ging ze verder. ,,Wij wonen in Austerlitz en daar zien we iedere zomer babyvossen.’

Thuisgekomen bleek dat toch niemand bij de vossen was gaan kijken. ,,We gingen eerst eten en toen dachten we dat ze vossen er niet meer zouden zijn.”

Dat is een logische gedachte, maar de werkelijkheid was anders. De vossen laten zich tot nu elke dag zien en het kraambezoek neemt drastisch toe. Er stonden zelfs mensen op een ochtend met hun megalenzen te wachten bij een leeg weiland. Op de Burgemeester de Beaufortweg is het volgens mij nog nooit zo druk geweest. Afgelopen donderdagavond telde ik meer dan vijftig geparkeerde auto’s.

,,Kom toch op de fiets”, dacht ik. Maar toen keek ik naar al die enorme lenzen, foedralen en statieven die de kraambezoekers hadden meegenomen. Die neem je natuurlijk niet achterop je fiets mee. Het is een vreemd gezicht. Tientallen mensen maken tegelijkertijd met dezelfde soort camera’s dezelfde foto’s van dezelfde babyvosjes. Veel van de foto’s worden gedeeld op sociale media, die nu dus worden overspoeld met vossenfoto’s.

Een paar zinnen uit het werkstuk van mijn zoon houden me bezig. ‘Als de vosjes een half jaar oud zijn, ongeveer in september, zijn ze volgroeid. Ze zoeken een eigen plek om te gaan wonen. Ze lopen ’s nachts tientallen kilometers. Vaak komen ze onder een auto. Tachtig procent van de vossen haalt de eerste verjaardag niet.’ Dus kijk nog maar eens goed, want onze vosjes worden waarschijnlijk niet oud.

Peter Sneep, pjsneep@gmail.com