Afbeelding
Daan Bleuel
Columnist Peter Sneep

‘Waarom zijn we niet wat zuiniger op bomen en struiken’

9 maart 2023 om 11:56 Column Columns Peter Sneep

‘Bomen schreeuwen niet.’ Die beginregel van een liedje van Huub Oosterhuis zit al wekenlang in mijn hoofd. ‘Nee, natuurlijk schreeuwen bomen niet’, dacht ik toen ik het lied destijds voor het eerst hoorde. Maar als, áls ze konden schreeuwen, zouden ze het dan doen? Die vraag houdt me al een tijdje bezig.

Sinds ik in Leusden woon, is me iets gaan opvallen dat me verontrust. In de laatste maanden van het jaar laten bomen hun bladeren vallen. Heel wat mensen vinden dat niet fijn en gaan die bladeren weghalen. Ze gebruiken daarbij bladblazers, dingen die een vreselijk naar geluid maken. In de eerste maanden van het jaar klinkt in de Leusder wijken vervolgens bijna net zo’n rotgeluid: kettingzagen. Overal in het dorp worden bomen gekapt en struiken gekortwiekt. Het slootje dat door onze wijkt loopt, had oevers met bomen die vanuit de walkant half over het water groeiden. Ze zorgden voor een idyllisch landschap. Vorige maand zijn al die bomen weggekapt. De eilandjes in de sloot langs het Reigerpad zijn kaalgezaagd. Een paar dagen lang lagen de takken langs het pad en toen kwam er een hakselmachine ze versnipperen. Ik ben bang dat de snippers worden verbrand als biomassa.

Bomen kunnen iets heel knaps. Ze halen CO2 uit de lucht. Ze doen daar hun hele leven over, tientallen of zelf honderden jaren. Steek je het hout van een boom in brand, dan komt die zorgvuldig opgeslagen CO2 in een half uurtje weer vrij. Alles voor niets. En bomen kunnen nog iets: in de zomer zorgen ze voor koelte.

Nu ziet Leusden eruit als een dorp dat net naar de kapper is geweest

Bomen schreeuwen niet. Maar als ze kónden schreeuwen, zouden ze het dan doen als ze worden gekapt? Waarom zijn we niet wat zuiniger op bomen en struiken. Ze zien er prachtig uit en doen goed werk. Nu ziet Leusden eruit als een dorp dat net naar de kapper is geweest.

Hebben bomen gevoel? Vorige week onder het eten koken schoot me iets te binnen. Tijdens mijn hbo-studie las ik een in 1973 geschreven boek met de titel ‘The secret life of plants’. Daarin werd aangetoond dat bomen gevoel hebben en dat planten beter groeien als je ze klassieke muziek laat horen. Ik was destijds er diep van onder de indruk. Eigenlijk wilde ik dat gegeven gebruiken als uitsmijter van deze column. Maar toen ik op internet naar dat boek ging zoeken, las ik dat de auteurs erg veel onzin hadden opgeschreven en dingen hadden verzonnen om het eigen standpunt te ondersteunen. Niet dat dat goedpraat dat je maar in het wilde weg bomen en struiken mag kappen.

Verward ging ik verder met het bereiden van de maaltijd. Vragen begonnen me te pijnigen. Als je een ui snijdt, heeft die ui dan pijn? Wat voelt een biet als ik ‘m rasp? Vindt een aardappel het fijn om gekookt te worden? Wat vindt een kaas van de kaasschaaf? (Haha, grapje.) Preien schreeuwen niet.

Maar laat de bomen en struiken staan! Ze zijn goed voor ons.

Peter Sneep, pjsneep@gmail.com

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie