Column Marco Bosmans: ‘Ik kijk alweer uit naar The Passion’

[Passionist

Nog vier nachtjes tot Pasen. Drie bijzondere dagen ook, met name voor christenen. Niet-gelovigen zouden het rondje supermarkt deze dagen kunnen beschouwen als een lijdensweg, gezien de drukte en prijzen, maar dat is bezijden het Bijbels evangelie.

Voor mij is het lijden inmiddels geleden. Afgelopen zaterdag mocht ik namelijk de Matthäus Passion van Bach tot mij nemen in het AFAS Theater. Een zit van drie uur met mijn lange stelten mag dan wat ongemakkelijk zijn, dat leedje offerde ik graag voor de grootsheid van het muziekverhaal. De ‘André Rieu van de barok’ zwaaide de hemelse klanken van zijn Bachkoor en -orkest de prachtige zaal in, na een matinee nota bene voor de tweede keer die dag!

Minstens zo gepassioneerd was de Matthäus Masterclass die hier een week eerder gepland stond, al werd daar vooral de passie van theaterdirecteur Herman Zondag gepredikt. Hulde voor zijn enorme enthousiasme, maar de vrolijke spreekstalmeester lijkt na 15 jaar de focus een beetje kwijt te zijn bij deze goedbedoelde traditie. Zo speelde Matthäus de tweede viool bij het relaas – in woord en homevideobeeld – over de vriendschap tussen Herman Zondag en Johann Sebastian Bach. Ach, dat de AFAS-baas de Duitse meester lief heeft moge duidelijk zijn, maar zijn begeestering ging zo ver dat de les fiks uitliep en het ‘lokaal’ te klein was. Tientallen gasten zaten derhalve noodgedwongen in zaal B. Hier is een regisseur nodig, een hogere macht zogezegd.

Nu het grootste dorpstheater van Nederland weer in gereedheid is gebracht voor die andere Verlosser (nummer 14), kijk ik uit naar The Passion. Morgen zullen Sinan Eroglu en zijn discipelen hun opwachting maken in Harlingen. Het is al 13 jaar een tv-spektakel van jewelste, maar de makers zijn er wel in geslaagd om, ondanks de glitter van hip en glamour van vips, dicht bij het verhaal te blijven. Maar stel nou dat er volgend jaar geen Passion-stad beschikbaar is, bedacht ik me deze week. Zullen we dan Leusden aanbieden?

De gedachte is te leuk om niet een beetje te dromen. Zo zie ik het hoofdpodium in de tuin van AFAS, terwijl een select keurkorps van Lisiduna voorgaat in de kruistocht over onze klompenpaden. Ook het vinden van scènelocaties lijkt me geen enkel probleem; van de tankwerkplaats tot theetuin Heyligenberg en van De Hakhorst tot De Mallejan. Daarnaast moeten we even met Amersfoort overleggen of we iets met lichtjes op Rusthof mogen doen.
De cast? Volgens mij heeft Gerolf Bouwmeester een prima Pontius Pilatus in zich, kan Evelien Blom haar hart kwijt in Maria en ik zou de VVD-fractie willen vragen iemand voor te dragen voor de rol van Judas. En zou Jezus – nee Herman, niet jij! – in de slotscène misschien al op een windmolen kunnen staan?

Ik wens u een Witte Donderdag, Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en… Herman Zondag toe.

Marco Bosmans, bosmans@xmsnet.nl