Column Peter Sneep: ‘Medewerkers van het asiel waren blij, want voor katten waar iets mee is, is moeilijk een nieuw huis te vinden’

Nieuwe poes

Vandaag is het Dierendag en dat komt goed uit, want deze column bevat dierennieuws. We hebben weer een poes in huize Sneep! Ze is bijna helemaal wit. Op haar kop en staart zitten wat zwarte accenten.

In januari ging onze poes Mora dood, een bijna helemaal zwart dier met een pittig karakter. We waren allemaal erg verdrietig, want we hielden veel van haar. Het huis voelde leeg. Vaak dacht ik dat ik haar nog zag of hoorde. Daarna gingen we nadenken over een nieuw dier, een hond of een poes.

Twee weken terug vond mijn vrouw op de website van het dierenasiel een poes van wie zij dacht dat die goed bij ons zou passen. Toen Patch afgelopen juli in het asiel werd binnengebracht, schrokken ze flink. Ze had wonden over haar hele lichaam. Die zijn ze meteen gaan behandelen. Helaas verliep het herstel moeizaam, omdat Patch aan de wond bleef krabben. Een injectie tegen de jeuk bleek te helpen en sindsdien ze heeft hypoallergeen voer nodig, in elk geval voorlopig.

Twee weken geleden zijn we gaan kijken in het dierenasiel. We vielen alle vier als een blok voor haar. ,,Ze is gewond gevonden in een verlaten schuur in Ede en naar het asiel gebracht”, vertelde medewerker Charlotte van het asiel aan ons. ,,De dierenarts heeft op grond van haar gebit vastgesteld dat ze ongeveer drie jaar oud moet zijn. Hij heeft ingevuld dat ze is geboren op 1 juli 2020. Maar dat is natuurlijk niet haar echte geboortedatum.” Het asiel heeft haar Patch genoemd.

Eigenlijk vonden we dat geen mooie naam. Maar hoe moet ze dan heten? Loes van Overeem, naar de laan waaraan het asiel staat? Nee. Wiep? Nee. Knuffie, zoals een vriendin voorstelde? Nee. Heel veel namen bedachten we, maar uiteindelijk hebben we ons erbij neergelegd: Patch heet Patch.

Afgelopen woensdagmiddag hebben we haar opgehaald. De medewerkers van het asiel waren blij, want voor katten waar iets mee is, is moeilijk een nieuw huis te vinden. Eenmaal thuis verstopte Patch zich meteen onder de trap en kwam daar de rest van de dag bijna niet onder vandaan. De volgende dagen werd ze snel minder schuw en ondertussen is ze een blijmoedige huisgenoot.

Mijn vrouw had nog enige gewetenswroeging. Ze houdt van katten, maar ze weet ook dat ze een ramp voor de natuur zijn. Ze vermoorden vogels, vlinders, muizen en vissen. Eigenlijk zouden mensen katten niet als huisdier moeten houden, vindt ze. ,,Maar ja”, zegt ze, ,,deze poes is er toch al en of ze bij ons in de buurt vogels doodt of ergens anders, maakt dan ook niet zoveel uit”, zo praat ze het goed. ,,En iemand moet voor haar zorgen.” En dat zijn wij. We hopen haar jachtlust in te perken. En het kost geen enkele moeite om haar te lief te vinden. Ze is zachtmoedig en blij en houdt enorm van knuffelen.

Welkom, lief dier.

Peter Sneep, pjsneep@gmail.com