Bessenjam

Toegegeven, het was na een frisse april- en meimaand even schakelen naar een passend bioritme bij het hoge juni-kwik, maar inmiddels heb ik de smaak (en de teint) van de zomer te pakken. Alleen die melkflessen van mij blijven voorlopig undercover. Ik heb het heel stiekem en binnenskamers wel even geprobeerd hoor, een korte broek, maar de blik van dochterlief sprak vernietigende boekdelen. Deze man van 53 draagt zijn broeken daarom vier seizoenen lang.

Maar lang gepijpt of niet, het is heerlijk om extreme hittegolven voor te zijn en deze maand te profiteren van het Leusdens buiten. Het nat van mei en de zon van juni hebben namelijk gezorgd voor een indrukwekkend palet aan groentinten in de natuur. Je staat erbij en kijkt ernaar, zeggen ze vaak. Het is deze dagen absoluut waar: menig struik en boom groeit waar je bij staat. Fascinerend!

Zo was ik al maanden niet meer in onze biotopia geweest. Het voedselbos, de vlindertuin en de bloemenakker liggen er nu prachtig bij en ze hebben hun takken weer wijd gespreid om gasten te ontvangen vanaf de Heiligenbergerweg. Het mag dan een mini-landgoed heten, met Janny als conservator heeft de Leusdense lusthof veel meer weg van een natuurkundig museum. Je steekt er wat van op en, zodra het bos vruchten werpt, ook nog iets van in je mond. Neem de bijtjes. Hele volksstammen die druk in de weer zijn om straks mijn boterham te beleggen. Zouden ze het trouwens erg vinden, dat de brutale mens ze van hun vloeibaar goud beroofd? Dat vraag ik me dan ineens af.

Eigenlijk is theater een betere benaming, want tuin, bos en veld vormen het theater en podium vaneen levendige openluchtvoorstelling, die altijd maar doorgaat en geen dag hetzelfde is. Te hopen valt dat het hooggeëerd dorpspubliek zo nu en dan even komt buurten. En proeven. Lekker Leusden heeft overigens meer van die smaakvolle theaters, zoals het ijspaleis van Gert en Annette (Ruitenbeek, Arnhemseweg 9), de piepershow van Jan en Cobie (De Riet, Asschatterweg233) en de geroemde jamsessies van Annelieke in Stoutenburg. Ik kende haar boerderij aan de Stoutenburgerlaan, omdat een kilometer verderop mijn favoriete kaas ligt te wachten, maar ik liet het erf altijd rechts liggen. Stom!

Afgelopen zaterdag waagde ik het erop en viel ik zowaar met de neus in de marmelade van bessen en port, jammie! En in het schapenscheren, want de familie Overgoor gunde nieuwsgierigen een kijkje in de stal. Wat een bedrijvigheid bij de boer en wat een energie in die boerin. Komende zaterdag is er weer zo’n scheerdersfeestje, kijk maar op de website van Oogst van Eigen Erf. En vergeet dan die zoete toegift van Annelieke niet! Nu De Tuin en het Nieuwe Normaal Theater er het zwijgen toe doen, mogen we blij zijn dat de natuur in Leusden ons voorziet van een heerlijk alternatief. Bis!

Marco Bosmans, bosmans@xmsnet.nl.