‘Dit was niet de bedoeling van mijn oproep haast te maken met de lelijke puisten’

Knipoogje: Drive-in

Maastricht laat zich deze week van zijn lekkerste kant proeven. Morgen begint namelijk de veertigste editie van het Preuvenemint. Zoals ze zelf zeggen: ’t sjiekste zomerfies vaan Nederland. 

Daarbij draait het om eten en drinken, maar meer nog om ontmoeten. Hier heft men het glas om te proosten op elkaar, het leven en – daar komt-ie – ‘oet groete leefde veur Mestreech’. Wie dacht dat ‘Heerlijk Hamershof’ daarvan een voorproefje was, kwam zaterdag bedrogen uit.

Nou weet ik als geen ander dat de Kooiersgracht geen Vrijthof is, maar de presentatie van ‘onze’ smaakmakers mocht geen naam hebben. Teleurstellend was de opkomst, om het woord beschamend nog net niet in de (volle) mond te nemen. Bloed, tranen en vooral veel zweet kostte het de organisatie om van De Hamershof een zomerse lusthof te maken, maar de voorgenomen collectieve toost liep uit op een bittere nasmaak. Wat een gemiste kans. 

Daarom vanuit deze kantlijn slechts respect voor de zweters, die de Leusdense fijnproevers met kaasplankjes, pokébowls, zalmbroodjes en andere smakelijkheden wel het hof maakten, want aan eters en drinkers geen gebrek. Mooi om te zien dat zelfs de stroomuitval deze hofleveranciers niet van hun stuk bracht. Ja, dát is liefde voor Leusden. 

Een geruststellende gedachte bekroop mij: ze kunnen dus wél zonder telefoon en computergames

Niet alle lekkerbekken wisten de weg naar de Kooikersgracht te vinden, overigens. Een ongenode gast met grote trek probeerde vorige week een drive-in restaurant te creëren op de Hamersveldseweg. Het is hem niet gelukt. Hij kwam niet verder dan het voorportaal en maakte van de leegstaande twee-onder-een-kap een ruïne-met-één-klap. Dat was trouwens niet de bedoeling van mijn recente column waarin ik opriep haast te maken met de lelijke puisten van Leusden. 

De opengekrabde puist op nummer 82-84 had vorige week niet misstaan in het jaarlijks bouwdorp. Nee, als vader van twee twintigers heb ik bij dit kinderevenement niets meer te zoeken, maar als stukjesschrijver gluur ik graag overal. Zo zag ik meer dan vierhonderd aannemertjes, architectjes en bouwvakkertjes de woningnood van zich aftimmeren. Een geruststellende gedachte bekroop mij: ze kunnen dus wél zonder telefoon en computergames. Inmiddels is het dorp van de aardbodem geveegd, op één bouwvallige hut na: FORT33.

En er is ook goed nieuws in dit kader, want ik hoorde tussen twee happen tijdens Heerlijk Hamershof over nieuwe bouwplannen op de Hessenweg, Ansfriduslaan en Ruige Velddreef. Vanaf december kunnen daar extra woningen komen. Op de Burgemeester De Beaufortweg is zelfs ruimte voor een hotel. Ik ga op zoek naar ene ‘opzichter William’ en zal ook het gemeentebestuur eens om opheldering vragen. Dit smaakt naar meer, namelijk.

In de tussentijd hoop ik ook Mestreech te bepreuven en wat liefde en lekkers – zoervleisj als het even meezit – uit Limburg mee terug te brengen naar De Hamershof.

Marco Bosmans, bosmans@xmsnet.nl