Afbeelding
Pixabay
Column Knipoogje

Puupkuiken

22 februari 2023 om 10:54 Column Knipoogje

Met het hemelen van mijn moeder – de hoopvolle klanken van Vera Lynn galmen nog na – was mijn blik vorige week wat meer naar boven gericht. Om de dood, maar ook nieuw leven. Prachtig, hoe biologica, spiritualiteit en poëzie samenkomen in vogelnestjes.

Er is in deze late winterdagen overduidelijk werk aan de winkel voor het fladdervee. Zo hebben in de grote boom achter onze tuin twee eksters de liefde in de bol. Ze verkozen de hoogste uitkijktakken voor een stabiele starterswoning. Een paar takken lager en een beetje uit de wind werkt een stelletje duiven in een ouder nest aan de toekomst. Volgens mevrouw Bosmans hetzelfde paar als vorig jaar. Dat waag ik te betwijfelen, want wie kan vijftig tinten grijs uit elkaar houden? Het is waarom de postduif geringd is, toch? Maar nee, echtgenote beroept zich op de wetenschap van vogelaars: duiven staan voor eeuwige trouw. Ook de meeste andere vogelsoorten zouden een monogaam leven leiden. Ze kijkt me ietwat meewarig aan en laat ruimte voor een biecht.

Mijn echtgenote beroept zich op de wetenschap van vogelaars: duiven staan voor eeuwige trouw

Ik breek de stilte, grap iets over mijn recente dierentuinboek en werp haar mijn meest flirterige knipoog toe. ‘Koffie, duifie?’ Er valt niets te bekennen.

Het is bijzonder hoe de natuur zich opmaakt voor de lente, het gevogelte in het bijzonder. Ze nestelen niet alleen in de hoge boom, maar vliegen de laatste tijd ook geregeld onze tuinhaag in en uit. Daar zitten blijkbaar de vogeltjes die gesteld zijn op hun privacy. Maar je hebt er ook die deze dagen luid van zich laten horen, zoals die specht op de kruising Gildenburg-Cohensteeg. Zijn gerikketik overstemt nota bene de ratelaar van het verkeerslicht op de Burgemeester van der Postlaan, viel me op tijdens een rondje met het hondje. Te hopen is dat blinden zich hier niet laten misleiden. En hoe zou het trouwens met de ooievaars zijn, bij De Groene Belevenis aan de Hamersveldseweg? Is de kraamkamer op orde en wie bezorgt hier straks eigenlijk de blijde boodschap?

Ook in Puupenkoppenland werden de afgelopen dagen vogels gespot. Heel vreemde vogels, zelfs. Het carnaval was terug en dat heeft heel Achterveld geweten. Onder aanvoering van prins Toe-Wie en zijn adjudanten Cor en Don – over gevogelte gesproken – kleurde het hele dorp bont van de confetti en stroomde uit 36 pompen goudgeel gerstenat. Alsof er iets ingehaald moest worden na drie sobere coronawinters. Topfeest!

Complimenten daarom voor de vele Puupenkoppen die het dorp weer brood en spelen gaven en felicitaties voor Everard Houtveen met zijn krentenpuup. Daarnaast wil ik graag mijn bewondering uitspreken voor de straatwerkers die na de optocht het carnafval voor hun rekening namen.

Ik ben trouwens benieuwd hoeveel van die vreemde feestvogels over een maand of negen een nestje nodig hebben. En zouden ze onder invloed hun duifjes trouw zijn gebleven?

Marco Bosmans, bosmans@xmsnet.nl

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie