Column Marco Bosmans: ‘Het volledige ommeland van Leusden is in beweging’

Knipoogje: Grensgevallen

4 oktober gaat bij ons thuis al enkele jaren gepaard met een ochtendritueel. Indachtig Franciscus van Assisi hebben we vanmorgen weer een klein loflied ten gehore gebracht voor Minoes en Jochie. En net als in voorgaande jaren wisten poes en hond niet hoe snel ze onder de bank moesten kruipen. Ik weet niet wat ze erger vinden, de knalstart van het nieuwe jaar of onze vrolijke opening van Dierendag. Dan maar een extra aai en een volle bak met zalmbrokken. Sorry, zalm. Jij werd uitgerekend voor deze dag geofferd.

Ik moest bij het schrijven van dit kolommetje overigens ook even denken aan de verbannen monniken van Kasteel Stoutenburg. 27 jaar leefden zij hun kloosterleven naar de leest van de heilige Franciscus, bedenker van Dierendag, tot zij in 2017 moesten plaatsmaken voor nieuwe huurders. Een jaar of twintig geleden mocht ik met mijn zoon nog eens bij de kloosterlingen logeren. Heel bijzonder; het warme welkom, de viering van de dageraad, de stille maaltijden en de geestelijke leer in de kapel. Hoe anders zijn de dagen van ouden van dagen er nu? Zuster Liesbeth en consorten hebben hun handen vol aan de kasteelbewoners met dementie. Tja, was het eens een huis voorgeestelijke leer, nu heerst hier de geestelijke nood. Hoe curieus. Te hopen valt dat ze vandaag een vega-maal kregen voorgeschoteld, uit respect voor de Franciscanen van weleer.

Nog even over ons dier en zijn dag. Wij zagen afgelopen zaterdag heel veel loslopende honden op Landgoed de Boom, dus het leek ons leuk om ook Jochie eens te ontbinden. Even vrij zijn, welke hond wil dat nou niet? De boswachter stak er een stokje voor. Die meute loslopers bleek te horen bijeen traditionele slipjacht. 

Het waren getrainde jachthonden die, onder aanvoering van een zogeheten huntsman, een geurspoor moesten volgen. Met uitzonderlijke toestemming dus. Er ging een wereld voor mij open, want de slipjacht die wij als pubermannen in onze jeugd nog koppelden aan rokjesdag en brommerskieken is dus van een andere orde. Niks slipjes, foei! Nou ja, er is misschien wel één overeenkomst: het bronstige burlen.

Niet alleen op Stoutenburg en De Boom zijn dingen gaande, het volledige ommeland van Leusden is in beweging. Er is de oproer over woningbouw naast het miljoenenlaantje van Tabaksteeg, er zijn grootse plannen voor een ‘onzichtbaar’ zonneveld aan de Emelaarseweg en moesbaas Abel Hertzberger van De Heyligenberg heeft zijn (thee)tuin herfstklaar gemaakt. Hij is gestopt bij De Nieuwe Graanschuur, zodat hij aan de voet van de eeuwenoude berg verder kan oogsten. Ook bij het Voedselbos, even verderop in het buitengebied, is het plukken geblazen. De heerlijke Lunterse Pippeling, bijvoorbeeld. Volgende week vieren ze het oogstfeest. Hm.. misschien leuk voor een vegetarische boswandeling, met Jochie aan het lijntje.

Marco Bosmans, bosmans@xmsnet.nl